摘要：هدف از انجام این مطالعه، بررسی کارآمدی تمرین‌های چشم ساکن در یادگیری مهارت‌های تنیس روی میز بود. بدین‌منظور، 28 بازیکن مبتدی به‌طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. گروه کنترل 12 جلسه تمرین‌های رایج و گروه تجربی یک جلسه تمرین‌های چشم ساکن و 12 جلسه تمرین‌های رایج با تمرکز بر تمرین‌های چشم ساکن را انجام دادند. نتایج نشان داد که گروه تجربی در فاکتورهای بینایی و دقت عملکرد در تمام مهارت‌ها بهبود یافتند و میانگین دقت عملکرد در گروه کنترل (7.1= M، 3.2 = M) و تجربی (10.2 = M، 6.3 = M) به‌ترتیب در اجرای سرویس و دریافت سرویس بود. یافته‌های مطالعة حاضر از ادبیات پژوهشی دراین‌زمینه حمایت می‌کنند که تمرین‌های چشم ساکن در مقایسه با تمرین‌های رایج، اکتساب مهارت در افراد مبتدی را سرعت می‌بخشند و شواهد اولیه نشان می‌دهند که پروتکل‌های تمرینی چشم ساکن مختصر می‌توانند تأثیر تمرینی بلندمدت داشته باشند.
关键词：تمرین‌های چشم ساکن;دقت عملکرد;تثبیت و ساکاد;تکنیک;خودآهنگ
