摘要：در این پژوهش، تغییرپذیری‌های الگوهای پرتاب کودکان درنتیجۀ تغییر قیود تکلیف بررسی شد. روی‌هم‌رفته، 24 کودک (12 پسر و 12 دختر) پنج و شش ساله، داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. دست‌کاری‌های قیود تکلیف شامل تغییر در موقعیت هدف (حلقه‌های افقی و عمودی) و اندازۀ توپ (قطر 6 و 12 سانتی‌متر) به‌عنوان قیود اصلی درنظر گرفته شدند. الگوهای قابل‌مشاهده‌ای که کودکان استفاده کردند، ارزیابی شدند و تغییرات ویژگی‌های سینماتیکی مؤلفه‌های اصلی الگوی پرتاب ترجیحی شرکت‌کنندگان بررسی شدند. انتقال از الگوی پرتاب دو دست به یک دست و تغییر از پرتاب زیرشانه به بالای شانه در انگشت‌شمار کوشش‌های نخستین دیده شد (بیشتر در پرتاب توپ‌های بزرگ‌تر)؛ ولی پاسخ حرکتی ترجیحی الگوی پرتاب یک دست از بالای شانه بود. تحلیل سینماتیکی نشانگر حساسیت مؤلفه‌های تاب‌به‌عقب، بازو و ساعد الگوی پرتاب از بالای شانه درنتیجۀ اِعمال قیود تکلیف موردنظر بود و بیشترین تغییرات در ویژگی‌های سینماتیکی مرتبط با مؤلفة ساعد رخ داد. یافته‌های پژوهش شواهدی تجربی برای توجیه تغییرات الگوهای حرکتی در رشد حرکتی برای نظریۀ سیستم‌های پویا فراهم می‌کنند. همچنین، دربارۀ مزایای بالقوۀ کاربرد قیود برای بهبود فرایند اکتساب مهارت در زمینه‌های تربیت‌بدنی بحث شد.
