摘要：هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل پویای مؤثر در حرکات درشت کودکان نه تا 12 ماهه بوده است. این پژوهش مطالعه‌ای توصیفی- پیمایشی است که با درنظرگرفتن نوع و اهداف آن در حیطة پژوهش‌های کاربردی است. تعداد 283 کودک به‌وسیلة مقیاس مرحله- سن غربالگری شدند. مقیاس‌های مورداستفاده شامل فراهم‌سازة محیط خانه برای تکامل حرکت اطفال، دلبستگی والدین پس از زایمان، پرسش‌نامة فرصت محیطی، پرسش‌نامة فعالیت بدنی عادتی بک و پرسش‌نامة سلامت عمومی بودند. عوامل مؤثر در رشد حرکات در سه بخش عوامل فردی، عوامل مادر و عوامل محیطی کودک دسته‌بندی شدند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های کیفی از تی مستقل و برای تحلیل داده‌های کمی از مانوا، رگرسیون خطی به روش گام‌های منطقی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که عوامل فردی با ضریب اثر استاندارد برابر با 85/0 بیشترین تأثیر را بر رشد حرکات درشت داشتند و بعد از آن، عوامل محیطی با ضریب استاندارد برابر با 42/0- و عوامل مادرِ کودک با ضریب استاندارد برابر با 14/0 رشد حرکات درشت را پیش‌بینی کردند. نتایج رگرسیون نشان داد که در قسمت عوامل فردی، انگیزش و در قسمت عوامل محیطی، فراهم‌سازة محیط خانه سهم معناداری در پیش‌بینی حرکات درشت داشتند. نتایج پژوهش حاضر تأکیدی بر مدل برانفن برنر است. برانفن برنر ادعا می‌کند که رشد و تکامل طفل در ابتدا تحت‌تأثیر عوامل فردی و بیولوژیک او است و سپس، متأثر از عوامل محیطی طفل است.
