摘要：هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تکلیف ثانویة شناختی بر رفتارهای خیرگی و مهارت تصمیمگیری بازیکنان فوتبال بود. شرکت‌کنندگان 24 فوتبالیست پسر ماهر و مبتدی با دامنة سنی 19 تا 25 سال بودند که در دو گروه ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) قرار گرفتند. بازیکنان ماهر و مبتدی 30 تصویر از موقعیت‌های مختلف حمله را مشاهده کردند که باید پاسخ صحیح خود را ازمیان گزینه‌های (شوت، پاس و دریبل) انتخاب می‌کردند. بازیکنان تکلیف را یک بار با تکلیف ثانویة شناختی و یک بار بدون تکلیف ثانویة شناختی اجرا کردند. سرعت و دقت تصمیمگیری با استفاده از نرم‌افزار تصمیمگیری و رفتار خیرگی با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم ثبت شدند. نتایج آزمون تحلیل واریانس (دو گروه در دو نوع آزمون) نشان داد که سرعت و دقت تصمیمگیری در دو گروه با تکلیف ثانویة شناختی کاهش معناداری نسبت به تکلیف مجرد دارند. همچنین، تعداد و مدت تثبیت‌های دو گروه در تکلیف ثانویه، کاهش معناداری نسبت به تکلیف مجرد دارند. به‌طورکلی، در ورزش‌هایی مانند فوتبال برای حس‌کردن موقعیت‌های دائماً درحال‌تغییر، به مهارت‌های ادراکی باید توجه و تأکید شود و روشهای تمرینی مؤثری باید به‌کار گرفته شوند.
