摘要：هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر تصویرسازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی بر زمان‌واکنش ساده و سه‌انتخابی و بخش پیش‌حرکتی و حرکتی زمان‌واکنش ساده و انتخابی بود. 26 دانشجوی دختر غیرورزشکار (سن 2/1 ± 23/21سال) بر اساس نمرات پرسش‌نامهوضوح تصویرسازی حرکتی-2 به‌صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه سیزده‌نفری تمرین تصویرسازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی زمان واکنش سه‌انتخابی قرار گرفتند. زمان واکنش ساده و انتخابی آزمودنی‌ها در پیش‌آزمون و پس از 10 جلسه تمرینِ ده‌تکراره، اندازه‌گیری شد. از دستگاه محقق‌ساختة زمان واکنش استفاده شد که قابلیت هم‌زمان‌شدن با دستگاه الکترومیوگرافی را داشت و زمان واکنش ساده و انتخابی را اندازه‌گیری میکرد. روایی و پایایی این دستگاه قابل‌قبول بود. در پس‌آزمون، علاوه بر ثبت زمان واکنش، بخش پیش‌حرکتی و حرکتی زمان واکنش در هر دو موقعیت ساده و انتخابی با استفاده از الکترومیوگرافی ثبت شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل واریانس مختلط دودردو و آزمون تی مستقل (P≤0.05) در نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس23 استفاده شد. کاهش مدت‌زمان واکنش ساده (0.004=P) و انتخابی (0.001=P) هر دو گروه معنادار بود. همچنین بین دو نوع تمرین در کاهش زمان واکنش ساده تفاوت معناداری وجود داشت (0.045=P) اما بین بخش پیش‌حرکتی و حرکتی تفاوت معناداری در دو گروه با تکلیف زمان واکنش ساده و انتخابی وجود نداشت. به نظر میرسد تمرین تصویرسازی ذهنی پتلپ و تمرین بدنی، با حل مسائل شناختی و کاهش زمان پردازش اطلاعات موجب کاهش زمان واکنش می‌شود.
