摘要：پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ بین سطح داوری و نوع رشتۀ ورزشی با میزان خطای ادراک عمق داوران ورزشی در رنگهای سرد و گرم انجام گرفت. بدینمنظور 30 داور ورزشی شامل 15 داور از رشتههای گروهی و 15 داور از رشتههای انفرادی از پنج درجۀ داوری (درجه سه، درجه دو، درجه یک، درجۀ ملی و درجۀ بینالمللی) و 15 فرد غیرورزشکار به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. میانگین سنی نمونۀ آماری (93/11±)53/38 سال بود. ادراک عمق شرکتکنندگان در هر رنگ (آبی، سبز، قرمز و نارنجی) در دو کوشش متوالی به کمک دستگاه ادراک عمق، رنگ و شکل ارزیابی شد. میانگین این هشت کوشش بهعنوان نمرۀ ادراک عمق کل افراد در نظر گرفته شد. میانگینرنگهایآبیو سبزبهعنوانرنگهایسردو میانگینرنگهایقرمزونارنجیبهعنوانرنگهایگرمثبتشد. برای تحلیل دادهها از ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی معناداری بین سطح داوری با میزان خطای ادراک عمق وجود ندارد؛ همچنین یافتهها بر نبودِ تفاوت معنادار در میزان خطای ادراک عمق بین داوران رشتههای گروهی و انفرادی دلالت داشت. بااینحال، این دو گروه بهطور معناداری ادراک عمق بهتری نسبت به گروه غیرورزشکار داشتند. همچنین در مقایسۀ خطای ادراک عمق در رنگهای سرد و گرم بین سه گروه نیز، داوران رشتههای گروهی و انفرادی بهطور معناداری در رنگهای سرد نسبت به افراد غیرورزشکار برتر بودند. بهطورکلی این مطالعه نشان میدهد که مهارتهای بینایی ممکن است بین داوران ورزشی و افراد غیرورزشکار متفاوت باشد.
