摘要：هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر سطح مهارت الگو بر سرکوب ریتم میو در شوت سه‌گام بسکتبال بود. بدین‌منظور، 13 نفر از دانشجویان تربیت‌بدنی دانشگاه شهید رجایی تهران (با میانگین سنی 5/1±15/23 سال) به‌صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. جهت انجام پژوهش، شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند: گروه اول ابتدا الگوی ماهر و سپس، الگوی غیرماهر را مشاهده کردند و گروه دوم الگوی ماهر را پس از الگوی غیرماهر مشاهده نمودند (ترتیب نمایش در بین شرکت‌کنندگان به‌صورت موازنۀ متقابل کنترل شد). امواج مغزی شرکت‌کنندگان در سه حالت استراحت با چشم باز، مشاهدۀ الگوی ماهر و غیرماهر با استفاده از دستگاه الکتروانسفالوگرافی ثبت گردید و توسط نرم‌افزار نروگاید به داده‌های کمی تبدیل شد. سرکوب ریتم میو نیز به‌صورت نسبت توان مطلق موج آلفا هنگام مشاهدۀ الگوی ماهر و غیرماهر به توان مطلق موج آلفا درحالت استراحت محاسبه گشت. یافته‌های آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری درون‌گروهی نشان می‌دهد که اثرات اصلی مهارت الگو و منطقۀ عصبی معنادار است؛ در‌حالی‌که اثر تعامل این دو متغیر معنادار نمی‌باشد. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز حاکی از آن است که ریتم میو درحالت مشاهدۀ الگوی ماهر درمقایسه با الگوی غیرماهر (P≤0.01) و نیز در منطقۀ مرکزی میانی نسبت به منطقۀ مرکزی چپ به‌طور معناداری بیشتر سرکوب شده است (P≤0.05). براساس نتایج، مشاهدۀ الگوی ماهر می‌تواند مناطقی از مغز را که در اجرای واقعی عمل درگیر هستند، فعال نماید.
