出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：هدف: بهینهسازی سبد سهام از مهم ترین مسائل سرمایهگذاری است. نخستین بار، هری مارکوویتز، ریسک را در این مسئله به کار برد. پس از آن، این موضوع از جنبههای مختلف از جمله معیارهای گوناگون ریسک، روشهای بهینهسازی و در نظر گرفتن هزینه معاملات مورد بررسی گرفته است. در این پژوهش سعی بر این است که روش فراابتکاری دستههای میگو در بهینهسازی سبد سهام استفاده گردد و مزایای احتمالی آن بر شمرده شود. روش: در این پژوهش تلاش شده است بهکمک الگوریتم جدید دستههای میگو، مسئله بهینهسازی سبد سهام حل شده و مرز کارا محاسبه شود. همچنین ریسک با سه معیار واریانس، نیمواریانس و ریزش مورد انتظار بررسی شده است. دادههای این پژوهش، بازدههای تعدیل شده سهام 50 شرکت فعالتر بورس از تاریخ 01/07/1391 تا 31/06/1396 است. یافتهها: در ابتدا مرزهای کارای پرتفوهای بهینه بر اساس معیارهای ریسک واریانس، نیم-واریانس و ریزش مورد انتظار رسم شده است. شباهت تقریبی سه مرز کارا، نشان از ثبات الگوریتم در یافتن آن دارد. سپس نسبت‌های شارپ به دست آمده از روش دستههای میگو با روشهای رقابت استعماری و تجمعی ذرات مقایسه شده و مشاهده می‌شود که نسبت به آن ها ارجحیت دارد. نتیجهگیری: الگوریتم دستههای میگو در یافتن مرز کارا و پرتفوهای بهینه در مقایسه با سایر الگوریتمهای مرسوم عملکرد بهتری داشته و میتوان آن را جایگزین این روشها کرد و به نتایجی مطلوبتر دست یافت.
关键词：الگوریتم دستههای میگو;بهینهسازی سبد سهام;الگوریتمهای فراابتکاری;ریزش مورد انتظار;نیمواریانس
