出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：مدل پنج عاملی فاما و فرنچ (2015) پاسخ به ناهمسانی‌هایی است که در آزمون‌های تجربی مدل سه عاملی فاما و فرنچ (1993) مشاهده شد. مدل پنج عاملی، دو عامل سودآوری و سرمایه‌گذاری را به مدل سه عاملی اضافه می‌کند. این تحقیق به‌دنبال ارزیابی عملکرد مدل پنج عاملی فاما و فرنچ در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین‌منظور از آزمون GRS برای ارزیابی مدل پنج عاملی در مقایسه با عوامل قبلی (بازار، اندازه و ارزش) استفاده شده است. این آزمون عمدتاً مبتنی بر تحلیل عرض از مبدأ تخمین رگرسیون‌هاست. تخمین‌های انجام‌شده با استفاده از الگوهای سه‌گانه تشکیل پرتفوی و اندازه‌گیری عوامل مورد مطالعه بر اساس الگوهای متفاوت صورت گرفته است. نتیجۀ تحقیق حاضر نشان می‌دهد با کنترل عوامل سودآوری و سرمایه‌گذاری، کماکان مدل سه عاملی مدل مناسبی برای توضیح بازده مازاد پرتفوی‌های مطالعه شده است. همچنین بر اساس نتایج بهدست آمده، دو عامل اضافه شده به مدل، کارایی مدل را افزایش نمی‌دهد.
关键词：: آزمون GRS;سرمایه‌گذاری;سودآوری;مدل پنج عاملی فاما و فرنچ
