出版社:University of Tehran Electronic Journals Database
摘要:این پژوهش نخست به تشریح هزینههای مبادلة تحمیلشده به مؤسسات اعتباری (هزینة مبادلة وامدهی، هزینة هماهنگی) و عوامل مؤثر بر آنها از منظر مدل سنتی اقتصاد هزینة مبادله (مدل ویلیامسون) میپردازد؛ سپس با معرفی «روابط وامدهی» بهعنوان متغیری که مبین کاهش عدم تقارن اطلاعاتی بین مؤسسۀ اعتباری و وامگیرنده است، اثر این متغیر را با استفاده از مدل پروبیت ترتیبی چند ارزشی بر مدل ویلیامسون بررسی میکند. مؤسسات اعتباری مورد بررسی در این پژوهش، نمونة تصادفی از شعب مختلف بانکهای موجود در شهر تهران است که از بانک مرکزی تا تاریخ فروردین 1391 مجوز دارند. نتایج پژوهش نشان میدهد با ورود متغیر «روابط وامدهی» اثر نهایی متغیرهای «سرمایهگذاری در داراییهای خاص»، «خاص بودن وثیقهها»، «درجة عدم اطمینان برای مؤسسة اعتباری» و «سختی در اندازهگیری عملکرد کارکنان» در مدل بر متغیر هزینة مبادلة وامدهی (هزینة هماهنگی)، کاهش مییابد.