出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：هدف این پژوهش ارزیابی سطح افشای اطلاعات موجود در بانک‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. همچنین، این مطالعه به بررسی برخی عوامل مؤثر بر سطح افشای بانک‌ها با تأکید بر سازوکارهای راهبری شرکتی پرداخته است. با توجه به اینکه در اقتصاد یک کشور، بخش بانکداری در موفقیت آن و ایجاد اقتصاد برتر نقش مهمی بازی می‌کند و راهبری شرکتی بانک‌ها در این زمینه بسیار تأثیرگذار است، این پژوهش بانک‌ها را در مرکز توجه خود قرار داده است. با استفاده از رویکرد تحلیل میانگین افشا، از چک‌لیست افشا جهت اندازه‌گیری سطح افشای اطلاعات بانک‌ها استفاده شده است. متغیرهای راهبری شرکتی آزمون‌شده در این مطالعه شامل اندازة هیئت مدیره، غیرموظف‌بودن هیئت مدیره و درصد سهامداران نهادی است. از اطلاعات بیست بانک در سال‌های 1390-1392 استفاده شده است. نتایج آزمو لیمر (چاو) نشان داد که الگوی مناسب برای برآورد مدل مورد بررسی در طبقة Poolقرار دارد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که سطح افشای بهتر در بخش بانکداری از طریق داشتن درصد سهامداران نهادی بیشتر کسب می‌شود. همچنین، بین غیرموظف بودن هیئت مدیره و سطح افشای بانک‌ها رابطة معناداری وجود داشت. این در حالی است که بین اندازة هیئت مدیره با سطح افشا رابطة معناداری وجود ندارد.
