出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：هدف: آینده‌نگاری دولت الکترونیکی در ایران هنوز انجام نشده و در سطح جهان نیز مدل مشخصی برای آن وجود ندارد. هدف محققان از اجرای این پژوهش، ارائه چارچوب آینده‌نگاری دولت الکترونیکی است. روش: پژوهش بر مبنای تحلیل تطبیقی و ترازیابی تجربههای جهانی به اجرا درآمد. با مرور مطالعات انجام شده در دهه اخیر، 18 پروژه آینده‌نگاری دولت الکترونیکی شناسایی شد. این پروژهها با هشت شاخص، شامل روشها، سطح پروژه، پشتیبانان، مشارکتکنندگان، اهداف پروژه، عوامل تأثیرگذار، عدم قطعیتها و خروجیها و نتایج، استخراج و تحلیل شدند. به کمک روش آنتروپی شانون به بررسی پشتیبانی کمی پژوهشها و پروژه‌های گذشته از مؤلفههای هر یک از این شاخصها پرداخته شده است. یافتهها: برای پروژه‌های حکومت الکترونیکی، افق زمانی کمتر از 10 سال مناسب است و سطح آینده‌نگاری ملی، بهترین پشتیبان برای اجرای این پروژه دولت محسوب میشود. همچنین تعداد مشارکتکنندگان مناسب برای این پروژه، بین 51 تا 200 نفر است. روش پانل خبرگان، سناریونگاری و نقشه راه مناسبترین روشها هستند. مهمترین عوامل تأثیرگذار بر اجرای این پروژه، عوامل فرهنگی ـ اجتماعی شناخته شدند و تدوین سناریو و ارائه چشم‌انداز مهمترین خروجیها بودند. نتیجهگیری: پیادهسازی پروژه‌های دولت الکترونیکی، به طرح آیندهنگارانه و مبتنی بر اجماع ذینفعان نیاز دارد. برای اجرای این پروژه، تجربههای جمعبندی شده سایر کشورها در این مقاله، راهگشایی برای سیاستگذاران و برنامهریزان در ایران است.
