出版社:University of Tehran Electronic Journals Database
摘要:هدف پژوهش حاضر ارائۀ راهکارهای کاربردی بهمنظور کاهش تحلیلرفتگی شغلی پرستاران، براساس سرمایۀ روانشناختی و التزام شغلی است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی بهشمار میرود و از نظر چگونگی گردآوری دادهها، توصیفی و از نوع همبستگی است و بهطور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری (SEM) اجرا میشود. در این پژوهش ابتدا مدل نظری و فرضیهها بین متغیرها توسعه داده شد. سپس با کمک مدل معادلات ساختاری، فرضیههای پژوهش بررسی شدند. جامعۀ آماری پژوهش تمام پرستاران یکی از بیمارستانهای دولتی شهر تهران (263 نفر) است. حجم نمونه براساس جدول مورگان و با بهرهمندی از روش نمونهگیری تصادفی ساده 160 نفر بهدست آمد. دادهها از طریق پرسشنامه جمعآوری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد، بین سرمایۀ روانشناختی و ابعاد آن (خودکارآمدی، امید، انعطافپذیری و خوشبینی) با تحلیلرفتگی شغلی رابطۀ منفی و معنادار و با التزام شغلی رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین رابطۀ منفی و معناداری بین تحلیلرفتگی شغلی و التزام شغلی مشاهده شد. تأثیر میانجیگری تحلیلرفتگی شغلی در تأثیر سرمایۀ روانشناختی بر التزام شغلی پرستاران نیز به تأیید رسید.