出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：با وجود رشد چشمگیر حضور زنان در محیطهای کار، میزان پیشرفت آنها در مشاغل مدیریتی متناسب با تعداد آنها در سازمانها نیست و این در حالی است که هیچگونه شواهد منطقی در خصوص عدم توانایی مدیریتی زنان به چشم نمیخورد، بلکه آنان با مسایلی نظیر تبعیض شغلی و نگرشهای غلط و محدود کننده در جامعه مواجهند که حرکتشان را به سمت مشاغل مدیریتی با مشکلات فراوانی مواجه میسازد. هدف این مقاله تبیین نقش رسانههای جمعی در ارتقاء زنان به سطوح مدیریتی است که بدین منظور به بررسی ارتباط میان سازگاری برنامههای تلویزیون از ابعاد شناختی، هنجاری، تنظیمی و شکلی با موضوع رشد زنان از یکسو و ارتقاء آنان به سطوح مدیریتی از سوی دیگر پرداخته شده است.این کار از طریق پرسشنامهای که روایی آن مورد تأیید قرار گرفنه و پایایی آن 84 درصد برآورد شده بود، در قالب یک پژوهش پیمایشی در سطح استادان رشتههای مدیریت و ارتباطات دانشگاههای دولتی سطح تهران انجام گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش و در سطح اطمینان 95 درصد میزان اثر معناداری برنامههای تلویزیونی بر ارتقاء زنان در جامعه 42 درصد بهدست آمد که بیانگر این است که حدود 42 درصد تغییرات در ارتقاء زنان در جامعه مربوط به تلویزیون بوده و 58 درصد بقیه به عوامل دیگری مربوط میشود.
