出版社：University of Tehran Electronic Journals Database
摘要：تعلق خاطر کاری، علایق فرد و تمایل او به انجام وظایف و ماندگاری در سازمان است. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل مؤثر بر تعلق خاطر کاری پرستاری در بیمارستان چشم پزشکی فارابی تهران انجام شده است. در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 103 پرستار شاغلدر بیمارستان چشم پزشکی فارابی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران، به روش نمونه‌گیریتصادفی انتخاب و بررسی شدند. برای اندازه‌گیری تعلق خاطر کاری از پرسشنامة هفده گویه‌ای UWES شافلی و بکر (2003) استفاده شد که عیسی‌خانی و همکاران (1391) بومی کرده‌اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. برای بررسی مشخصات جمعیت‌شناختی پاسخ‌دهندگان از آمار توصیفی، و برای تحلیل داده‌ها و آزمون فرض از روش‌های آمار استنباطی استفاده شده است. در ضمن، نرم‌افزار استفاده شده برای تحلیل داده‌ها نسخة 16 SPSS بود. در این بررسی، نمونة آماری در دامنۀ سنی 22 تا 56 سال و دارای سابقة کاری 7 ماه تا 30 سال بودند. همچنین، مطالعة ما نشان می‌دهد هر سه شاخص به‌طور مثبت بر تعلق خاطر کاری تأثیرگذارند و از نظر رتبه منابع شخصی بیشتر از دو منبع دیگر یعنی شغلی و سازمانی تأثیر‌گذار بوده‌اند. کارکنان علاقه‌مند شغل، انرژی بسیار زیادی داشتند و برای انجام وظایف شغلی خود، شور و اشتیاق کافی دارند.بیمارستان‌ها نیز همانند همة سازمان‌های دیگر، اگر دلبستگی شغلی را پرورش دهند و کارکنان را در سود و منفعت سازمان سهیم کنند، موفق‌تر خواهند بود.
