摘要：25 Nisan 1915de ngilizlerin Arõburnu çõkarmasõ,bölgede yeterli Osmanlõ kuvveti olmadõ õ için kõsa zamanda geli me gösterdi.Arõburnunda herhangi bir çõkarma harekatõna kar õ gözetleme birlikleri halinde bulunan bir tabur kadar kuvvet,geri çekilmeye ba ladõ õnda Conkbayõrõ silsilesini ele geçirmek isteyen ngiliz birlikleri,bölgede serbest kaldõ.ki taburu ile Maydostan yola çõkan 27.Alay birlikleri,Kanlõsõrt–Kõrmõzõsõrt hattõnda ngiliz birliklerini durdurmayõ ba ardõ.te bu birlikler,ngiliz birliklerine kar õ ilk Osmanlõ müdahalesini yapan efik Aker komutasõndaki 27.Alay birlikleridir.Bu tutulan hatlar,6 A ustos 1915 tarihindeki ikinci çõkarma harekatõna kadar de i meden kalacaktõr.Gelibolu Yarõmadasõ kuzey bölgesi,arazi bakõmõndan karõ õk bir yapõda olmasõndan dolayõ tutulan hatlarõn elden çõkmasõ çok kolay olmayacaktõr.te bu nedenle ilk gün yapõlan muharebeler çok önemlidir.Bu bakõmdan 27.Alayõn ve daha kuzeyde 57.Alayõn 25 Nisan 1915 tarihindeki müdahaleleri,Gelibolu Yarõmadasõ kuzey bölgesi muharebelerinin kaderini belirlemi tir denilebilir.
其他摘要：W artykule przedstawiono proces opracowania i wdrożenia w okresie 1997–1999 oznak przeznaczonych dla załóg jednostek Marynarki Wojennej.Autor opisuje tradycje wojskowych odznak pamiątkowych w Wojsku Polskim,przyczyny odstąpienia od nich w okresie PRL,historię odrodzenia ich idei po 1989 r.wraz z pierwszymi próbami czynionymi na tym polu od początku lat osiemdziesiątych.Główną część materiału zajmuje opis procesu opracowania odznak i oznak dla załóg okrętów Marynarki Wojennej,realizacji pomysłu oraz rezultatów i emocji,jakie budziły wśród marynarzy.Oznaki,choć pierwotnie pomyślane jako pamiątkowe emblematy,zostały zaadoptowane przez marynarzy jako ich własne wyróżniki.Część z nich trafiła na mundury,stając się ich widocznym elementem.
