期刊名称：Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi
电子版ISSN：2459-0150
出版年度：2018
卷号：58
期号：1
页码：1139-1168
DOI：10.33171/dtcfjournal.2018.58.1.54
语种：English
出版社：Ankara University
摘要：Grammatical cohesion is the basic means of establishing connection between texts, words, word groups, phrases and sentences as well as ideas. Linguistically, grammatical cohesion can be possible through reference, conjunctions, substitution and ellipsis. Taking into consideration their function of textual arrangement and of providing continuity, grammatical cohesion elements are expected to take place in argumentative texts aiming to convince readers/listeners. Stemming from this assumption, this study aims to find out which one of the grammatical cohesion devices are used most in argumentative texts written by university students and to evaluate the frequency of the usage of these elements in due consideration of the characteristics of the argumentative text. Argumentative essays written in Turkish in 2016-2017 spring semester by the freshman students of English Language and Literature Department of Kocaeli University form the database of this study. The essays examined are made up of 5 sections; introduction wherein the argument is set forth; 3 development paragraphs wherein the students are expected to refute counterthesis and provide supports of their thesis under three controlling ideas, and a conclusion summarizing their thesis. Led by the studies of Alarcon and Morales, and by making use of the Grammatical Cohesion Model of Halliday and Hasan, the grammatical cohesion devices are analysed and answers for the research questions are sought for. In conclusion, it is observed that the reference and conjunctions are the most frequently used elements while the substitution elements are used with the lowest frequency. It is also concluded that the findings of this study is conformant to the essence of Alarcon and Morales' studies and to the principal characteristics of argumentative texts.
其他摘要：Dilbilgisel bağlaşıklık, metin, sözcük, sözcük öbekleri ve tümceler arasında oluşturulan dilbilgisel bağlar ile düşünceler arası ilişkiler sağlayan en temel araçtır ve dilsel düzlemde gönderim, bağıntı ögeleri, değiştirim ve eksilti yoluyla gerçekleştirilir. Dilbilgisel bağlaşıklık ögelerinin metni düzenleme ve sürekliliği sağlama işlevi göz önünde bulundurulduğunda okuyucu/dinleyiciyi ikna etme amacıyla oluşturulan tartışma metinlerinde sıklıkla kullanılmaları beklenmektedir. Bu savdan hareketle çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin oluşturdukları tartışma metinlerinde var olan dilbilgisel bağlaşıklık ögelerinden en çok hangilerinin yeğlendiklerini saptayarak elde edilen sıklık değerlerinden hareketle bunları tartışma metinlerinin özelliklerine göre değerlendirmektir. Bu amaç doğrultusunda, çalışmanın veritabanı olarak Kocaeli Üniversitesi Batı Dilleri ve Edebiyatları Bölümünde okuyan 1. sınıf öğrencilerinin 2016-2017 bahar dönemi Retorik dersi final sınavı kapsamında oluşturdukları Türkçe yazılmış tartışma metinleri alınmıştır. Metinler yazarın konuya ilişkin tezini sunduğu giriş, tezini desteklemek amacıyla gerekçelerini verdiği ve karşı savı çürüttüğü gelişme ve sonucun özetlendiği sonuç bölümü olmak üzere beş bölümden oluşmaktadır. Metinlerdeki dilbilgisel bağlaşıklık ögeleri Alarcon ve Morales'in çalışmasından yola çıkılarak Halliday ve Hasan'ın Dilbilgisel Bağlaşıklık Modeli Çerçevesinde çözümlenmiş ve araştırma sorularına yanıt aranmıştır. Sonuç olarak, incelenen metinlerde en sıklıkla kullanılan ögelerin gönderim ve bağıntı ögeleri iken; en az sıklıkla yeğlenen ögelerin değiştirim ögeleri olduğu görülmüştür. Ayrıca elde edilen bulguların çalışmamızın çıkış noktasını oluşturan Alarcon ve Morales'in çalışmasıyla ve tartışma metinlerinin temel yapısıyla uyumlu olduğu söylenebilir.
