期刊名称：Ido Movement for Culture: Journal of Martial Arts Anthropology
印刷版ISSN：2084-3763
电子版ISSN：2082-7571
出版年度：2018
卷号：18
期号：2
页码：43-47
DOI：10.14589/ido.18.2.6
语种：English
出版社：Idokan Poland Association in Rzeszów
摘要：Background.The research was devoted to theoretical training based on the stage reached in the basic development in fencing.Analysis of the literature shows that one way to improve the quality of a young fencer’s training process is to validate the structure and content of theoretical training and assess the significance of its components to the stage of the fencer’s previous basic development in the sport.Problem and aim.The issue of the theoretical training of fencers is only mentioned fragmentally,which points to the absence of any one approach to its realization at different stages of an individual’s long–term development.There is a need for a quantitative and qualitative increase in information transfer,and the acquisition of specific quality theoretical knowledge,particularly by using different methods and means of theoretical training.Methods.Theoretical analysis and synthesis,analysis of documentary material,comparison,abstraction,methods of induction and deduction,expert assessment,pedagogical experiment.Results and Conclusions.An author–developed program of theoretical training for solving set tasks there was estab lished and implemented by using algorithmic educational and entertaining means.The pedagogical experiment,which consisted of two periods of four months,enabled us to determine the greater effectiveness of the author program of theoretical training in comparison with the generally–accepted one.There was determined that using the universal algorithmic educational and entertaining means–simulator "TTT”;"Associations”;and "Puzzles”–will lead to an improvement in the theoretical preparedness of fencers at the stage of previous basic development within different informational blocks.
其他摘要：Nauczanie aikido może wywoływać u dzieci pozytywny rozwój,zarówno w sferze zdrowotnej,bezpiecznego padania,rozwoju cech motorycznych i przyszłego rozwoju sportowego.Autor jest zdania,że w metodyce nauczania aikido należy nauczać dzieci „od ogółu do szczegółu”.Powinno dominować nauczanie syntetyczne,ewentualnie kompleksowe.Lepiej jest daną sekwencję ruchową pokazywać w całości niż dzielić ją na segmenty.Oczywiście trudno jest nauczyć całej formy ruchu od razu.Ważne jest jednak wydobycie z uczącego się tych elementów,które już kiedyś opanował i ma w sobie zakodowane.Nauczanie czynności ruchowych zbyt analityczne,później dopiero składanie ich krok po kroku w całość,może wywoływać zniechęcenie u dzieci.To z kolei może wydłużyć proces nauczania.Na prowadzących zajęcia z dziećmi spada odpowiedzialność za kształtowanie całościowe dziecka,zarówno w sferze fizycznej,jak i psychicznej.Konieczne jest uzyskiwanie efektu zrozumienia u uczniów w procesie ich uczenia się,uświadomienie,że w procesie obrony korzystamy najpierw z określonych zasad.Dopiero ze spełnienia tych zasad wynika uzyskanie określonej techniki obrony na dany atak.Prowadzący zajęcia aikido kształtuje zarówno ciało dziecka,jak i jego umysł.Na to można bardziej uczulić i ukierunkować szkolne wychowanie fizyczne.Zwiększenie nacisku na ogarnięcie uwagi dziecka,zainteresowanie go,kształtowanie jego umysłu może znacznie uatrakcyjnić prowadzenie zajęć wychowania fizycznego.
