摘要：Wstęp. Niedoczynność tarczycy, najczęściej będąca skutkiem przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia, jest jedną z najczęstszych patologii gruczołu tarczowego i dotyczy około 2% populacji. Niedobór hormonów tarczycy manifestuje się zwykle zmniejszeniem napędu życiowego, stanami depresyjnymi, pogorszeniem sprawności intelektualnej, nietolerancją niższych temperatur. Patologia ta wiąże się ze zwiększonym ryzykiem nadwagi lub otyłości, wtórnie do zwolnionego metabolizmu, a także jest czynnikiem sprzyjającym hiperlipidemii, co wiąże się ze wzrostem ryzyka sercowo-naczyniowego. Celem pracy była ocena występowania nadwagi i otyłości w grupie pacjentów z niedoczynnością tarczycy. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 101 pacjentów (77K, 24M, w wieku średnio 43 lat) z rozpoznaną niedoczynnością tarczycy. W toku badań zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety oraz metodę pomiaru parametrów antropometrycznych, w tym BMI, obwodu talii i bioder. Wyniki. Wśród badanych pacjentów nadwagę (BMI 25-29,9) miało 39,6% badanych, otyłość I stopnia (BMI 30-34,9) 26,7% pacjentów, otyłość II stopnia (BMI 35-29,9)- 10,9%. Wartości BMI≥40 cechujące otyłość III stopnia stwierdzono u 2% badanych. Średnia wartość BMI wyniosła 28,9, przy czym pacjenci w wieku 18-25 lat istotnie częściej cechowali się prawidłową masą ciała niż badani w grupie wiekowej ≥65 lat (p=0,0003), podobnie pacjenci wieku 26-40 lat w porównaniu z badanymi ≥65 lat (p=0,001). Wnioski. Nadwaga i otyłość dotyczą większości pacjentów z niedoczynnością tarczycy, a ryzyko to rośnie wraz z wiekiem. Wartym rozważenia jest aktywna diagnostyka w kierunku chorób tarczycy wśród pacjentów z nadwagą i otyłością, także w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej. Podjęcie prób aktywnego edukowania pacjentów z już zdiagnozowaną niedoczynnością tarczycy z towarzysząca nadwagą i otyłością do zmiany zachowań behawioralnych stanowi wyraz profilaktyki chorób sercowo-naczyniowych.
其他摘要：Introduction: Hypothyroidism is usually caused by chronic autoimmune inflammation of the thyroid gland. It is one of the most common disorders of the thyroid concerning approximately 2% of the adult population. This disorder is related to higher risk of overweight and obesity due to decreased total body metabolism. Furthermore, it predisposes to dyslipidaemia thus increases the risk of cardiovascular disease. Aim: The aim of the study was to evaluate the prevalence of overweight and obesity in patients with hypothyroidism. Material and methods: 101 patients (77F, 24M, with an average age 43years) with diagnosed hypothyroidism were enrolled into the study. A method of proprietary questionnaire was used with measurement of anthropometric parameters. Results: In the examined group of patients, 39,6% were overweight (BMI 25,0-29,9), first degree obesity (BMI: 30,0-34,9) was present in 26,7%; 10,9% of the patients had 2 nd degree obesity. 2% of the examined patients had third degree obesity with BMI ≥40 kg/m2. Mean BMI value was 28,9, whereas patients aged 18-25 years and patients aged 26-40 years had significantly more often normal body mass than patients aged 65 years and older (p=0,0003 and p<0,0001 respectively). Conclusion: Overweight and obesity concern the majority of patients with hypothyroidism and this risk is increasing with patients’ age. Therefore, it is worth considering evaluating routinely, also in General Practitioner’s office, thyroid function particularly in patients who are overweight or obese. Recognition and treatment of hypothyroidism combined with non-pharmacological actions in overweight and obese patients will be a form of cardiovascular diseases prophylaxis.
