摘要：Przewlekła skurczowa niewydolność serca (PNS) jest chorobą o złożonej symptomatologii. PNS dzieli się na skurczową oraz na niewydolność serca (NS) z zachowaną frakcją wyrzutową. Choroba ta występuje u około 1-2% dorosłych w krajach rozwiniętych, natomiast u osób >70 roku życia odsetek ten stanowi >10%. Niewydolność serca stanowi jedną z wiodących przyczyn śmierci i niepełnosprawności na świecie, ponadto charakteryzuje się stale rosnącą zapadalnością. W przebiegu tej choroby w mięśniu sercowym dochodzi do niekorzystnych zmian, które mogą zostać zatrzymane lub nawet cofnięte poprzez wczesne, odpowiednie i zintensyfikowane leczenie. Chorzy na PNS stanowią niejednorodną grupę, a wpływ na stężenie peptydów natriuretycznych mają różne czynniki kliniczne, takie jak wiek, płeć, funkcja nerek, funkcja tarczycy, indeks masy ciała oraz niedokrwistości. Ponadto ocena stężenia peptydów natriuretycznych nie charakteryzuje wszystkich mechanizmów, które stanowią podłoże niewydolności serca. Zarówno chorzy ze skurczową PNS jak i chorzy z zachowaną frakcją wyrzutową mają podobne objawy, ale różne przyczyny patofizjologiczne NS oraz odmienną odpowiedź na leczenie. Na skutek tych wszystkich ograniczeń peptydów natriuretycznych w dalszym ciągu poszukuje się nowych markerów, które w lepszy i dokładniejszy sposób będą oceniały rokowanie chorych na PNS w praktyce klinicznej. Celem pracy jest przedstawienie roli wybranych nowych markerów w stratyfikacji ryzyka chorych z przewlekłą skurczową niewydolnością serca.
其他摘要：Chronic systolic heart failure (CHF) is a disease with complex symptomatology. Chronic CHF can divided into systolic and heart failure (NS) with preserved ejection fraction. Approximately 1-2% of adults suffer from the disease in the developed countries, whereas it affects >10% of patients > 70 years of age. Heart failure is one of the leading causes of death and disability in the world, furthermore it is characterized by an ever-increasing incidence. In the course of the disease adverse changes take place in the heart muscle, however, these changes can be stopped or even reversed by timely, relevant and intensified treatment. Patients with CHF are a heterogeneous group and the influence on the concentration of natriuretic peptides have various clinical factors such as age, sex, renal function, thyroid function, body mass index and anemia. Moreover, the evaluation of natriuretic peptides does not characterize all the mechanisms that underlie heart failure. Both patients with systolic CHF and patients with preserved ejection fraction have similar symptoms but different pathophysiological causes of NS and a different response to treatment. As a result of all these limitations related to natriuretic peptides there are still searches for new markers that will assess the prognosis of CHF patients in clinical practice better and more accurately. The aim of the study is to present the role of new (selected) markers in risk stratification of patients with chronic systolic heart failure.
