摘要：Objective of this paper is to empirically examine whether widespread unofficial dollarisation plays significant role in determination of exchange rate dynamic in Turkey and Serbia,as one big and one small of the EU candidate countries under managed floating currency regime and synthesize consequent policy recommendations.Our time-series approach utilised monthly data from 2006-2016 to research the aforementioned relationship.After resolving non-stationarity issues,we deployed GARCH analysis to pinpoint the sources of volatility.Our research shows that in Serbia dollarisation has significant and robustly positive influence on exchange rate levels,but not so in Turkey,whose national currency is pretty robust in levels yet its volatility is more sensitive than Serbian dinar to volatility of dollarisation. In addition,Serbian foreign exchange reserves share in the money supply positively influences dinar-euro nominal exchange rate volatility,while Turkish reserves'share in money supply has negative impact on exchange rate volatility.Even though uncovered interest parity doesn't hold in either of countries,Serbian dinar is somewhat susceptible to interest rate manipulation, unlike Turkish lira.In the end,one could conclude that flexible exchange rate has more sense and better results in Turkey than in Serbia,but rational choice between earlier -agreed upon or unilateral- official dollarisation on the one hand and continuing with managed(systematic)floating on the other in these two EU candidate countries,requires additional,more precise costbenefit analysis,as formalised in the discussion and suggested for future research.
其他摘要：Cilj ovog rada je da empirijski ispita da li rasprostranjena nezvanična dolarizacija igra statistički značajnu ulogu u determinaciji dinamike deviznog kursa u Turskoj i Srbiji,kao jednoj velikoj i jednoj maloj kandidatkinji za ulazak u EU,u oba slučaja u režimu rukovođeno plivajajućeg kursa,te da sintetiše preporuke kreatorima ekonomske politike.Naša analiza vremenskih serija koristi mesečne podatke u rasponu 2006-2016 za izučavanje pomenutog uticaja.Nakon rešavanja problema nestacionarnosti u serijama,primenili smo GARCH metodologiju kako bismo izolovali izvore kolebljivosti kurseva.Naše istraživanje pokazuje da u Srbiji dolarizacija ima značajan i robusno pozitivan uticaj na nivo deviznog kursa,ali ne i u Turskoj,čija je valuta prilično otporna na stepen dolarizacije u nivou,ali čije su oscilacije osetljivije na kolebljivost intenziteta dolarizacije nego promene kursa dinara.Nadalje,udeo deviznih rezervi Srbije u monetarnoj masi pozitivno utiče na kolebljivost nominalnog kursa dinar-evro,dok udeo turskih deviznih rezervi u monetarnoj masi ima negativan uticaj na kolebljivost deviznog kursa lire.Iako nepokriveni kamatni paritet nije ispunjen ni u jednoj od dve zemlje, dinar je nešto podložniji manipulacijama kamatnom stopom za razliku od turske lire.Na kraju,mogli bismo zaključiti da plivajući devizni kurs ima više smisla i daje bolje rezultate u Turskoj nego u Srbiji,ali racionalni izbor između ranije –prećutno dogovorene ili unilateralne- oficijelne dolarizacije na jednoj ili nastavka sa rukovođenim(pragmatičnim)plivanjem na drugoj strani u ove dve zemlje-kandidatkinje za članstvo u EU,iziskuje precizniju analizu troškova i koristi,što smo i formalizovali u zaključku i apostrofiramo kao predmet budućeg istraživanja.
