摘要：Ljudski resursi,posmatrani u radu u odnosu na njihov broj,aktivnost,pol, starost i stepen kvalifikacije,predstavljaju veoma značajan faktor razvoja,kako poljoprivrede,tako i privrede u celini.Radna snaga je najvažniji input u poljoprivrednoj proizvodnji i ključni element kombinacije proizvodnih faktora,jer predstavlja aktivan faktor korišćenja zemljišta i kapitala u poljoprivredi. U Srbiji se procenat aktivnog poljoprivrednog stanovništva tradicionalno nalazi iznad proseka u razvijenim zemljama,kao što su:Australija,EU,Kanada,SAD itd. Međutim,u poslednjih desetak godina,permanentna migracija stanovništva iz ruralnih sredina i naglašeno narušavanje demografske ravnoteže po starosnim i polnim kategorijama,u velikoj meri su uticali na opadanje broja aktivnih stanovnika u poljoprivredi.Ipak,ovaj proces je donekle usporen demografskim starenjem u ruralnim sredinama,odnosno povećanjem učešća aktivnog stanovništva poznih godina koji utiče na održavanje visokog nivoa zaposlenih u poljoprivredi.
