摘要：Wstęp. Komunikacja pomiędzy lekarzem a pielęgniarką jest jednym z najważniejszych atrybutów w opiece zdrowotnej. Kluczowe znaczenie w skutecznej komunikacji ma umiejętne organizowanie ról społecznych w celu poprawy opieki nad pacjentem. Podział pracy powinien być przypisany do danej osoby w taki sposób, aby posiadane umiejętności minimalizowały błędy w wykonywanych czynnościach. Również przypisywanie władzy przez daną organizację w celu wyłonienia najlepszego kandydata powinien być wybrany świadomie aby umiał podejmować decyzje nie szkodząc dobru pacjenta. Cel pracy. Przedstawienie roli komunikacji międzyludzkiej w relacjach pomiędzy lekarzem a pielęgniarką w szpitalu. Materiał i metody. Badania przy pomocy kwestionariusza ankiety własnej zostały przeprowadzone w 2016 roku w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Lublinie . Rozdano 88 ankiet (76 powróciło, 2 odrzucono z powodu braku kilku odpowiedzi), z czego po siedem z każdej grupy zawodowej wykonano badania pilotażowe. Analizę statystyczną przeprowadzono wykorzystując elementy statystyki opisowej obliczając miary skupienia: średnia arytmetyczna, minimum, maksimum, miary rozrzutu, odchylenie standardowe. Związek między cechami dzielącymi weryfikowano za pomocą testów chi-kwadrat. Wnioski . Wpływ komunikowania się a jakość leczenia i opieki: Ponad 93% respondentów jest również zadowolona z wzajemnych relacji ze współpracownikami w ramach zespołu terapeutycznego. Jedynie niespełna 7% badanych uznała relację z kolegami i koleżankami po fachu są niepoprawne. Prawie cała badana grupa zgodziła się również ze stwierdzeniem, że poprawna relacja lekarza i pielęgniarki jest ważna. Jedynie pojedyncze osoby nie zgodziły się z tą tezą lub nie wiedziały w jaki sposób się do niej ustosunkować.
其他摘要：Introduction Communication between the physician and the nurse is one of the most important attributes in health care. Skillful organisation of social roles in order to improve patient care is key to effective communication. The division of labour should be assigned to a given person in such a way that the possessed skills minimise errors in the executed activities. In addition, assigning authority by a given organisation so as to identify the best candidate should be chosen consciously, therefore he/she is capable of making decisions in such a way that the patient remains unaffected. The aim of the study Showing the role of interpersonal communication in the relationship between the physician and the nurse in the hospital. Materials and Methods The investigation, using a questionnaire, was conducted in Provincial Specialist Hospital in Lublin in 2016. There were 88 surveys handed out (76 were returned, 2 were rejected due to lack of several answers), out of which seven for each job group underwent pilot studies. The statistical analysis was made using elements of descriptive statistics by calculating measures of cluster: mean, arithmetic, minimum, maximum, measures of dispersion, standard deviation. The connection between different characteristics was verified by means of chi-squared tests. Conclusions The impact of communication and the quality of treatment and care: • More than 93% of the respondents were also satisfied with the mutual relationships with colleagues within the therapeutic team. Only 7% of the examined ones considered their relationship with work colleagues inappropriate. • Almost all the test group agreed with the statement that a suitable relationship between the doctor and the nurse is important. Only single persons disagreed with this thesis or were unable to respond to it.
关键词：Wstęp. Komunikacja pomiędzy lekarzem a pielęgniarką jest jednym z najważniejszych atrybutów w opiece zdrowotnej. Kluczowe znaczenie w skutecznej komunikacji ma umiejętne organizowanie ról społecznych w celu poprawy opieki nad pacjentem. Podział pracy powinien być przypisany do danej osoby w taki sposób, aby posiadane umiejętności minimalizowały błędy w wykonywanych czynnościach. Również przypisywanie władzy przez daną organizację w celu wyłonienia najlepszego kandydata powinien być wybrany świadomie aby umiał podejmować decyzje nie szkodząc dobru pacjenta. Cel pracy. Przedstawienie roli komunikacji międzyludzkiej w relacjach pomiędzy lekarzem a pielęgniarką w szpitalu. Materiał i metody. Badania przy pomocy kwestionariusza ankiety własnej zostały przeprowadzone w 2016 roku w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Lublinie . Rozdano 88 ankiet (76 powróciło, 2 odrzucono z powodu braku kilku odpowiedzi), z czego po siedem z każdej grupy zawodowej wykonano badania pilotażowe. Analizę statystyczną przeprowadzono wykorzystując elementy statystyki opisowej obliczając miary skupienia: średnia arytmetyczna, minimum, maksimum, miary rozrzutu, odchylenie standardowe. Związek między cechami dzielącymi weryfikowano za pomocą testów chi-kwadrat. Wnioski . Wpływ komunikowania się a jakość leczenia i opieki: Ponad 93% respondentów jest również zadowolona z wzajemnych relacji ze współpracownikami w ramach zespołu terapeutycznego. Jedynie niespełna 7% badanych uznała relację z kolegami i koleżankami po fachu są niepoprawne. Prawie cała badana grupa zgodziła się również ze stwierdzeniem, że poprawna relacja lekarza i pielęgniarki jest ważna. Jedynie pojedyncze osoby nie zgodziły się z tą tezą lub nie wiedziały w jaki sposób się do niej ustosunkować.
其他关键词：Introduction Communication between the physician and the nurse is one of the most important attributes in health care. Skillful organisation of social roles in order to improve patient care is key to effective communication. The division of labour should be assigned to a given person in such a way that the possessed skills minimise errors in the executed activities. In addition, assigning authority by a given organisation so as to identify the best candidate should be chosen consciously, therefore he/she is capable of making decisions in such a way that the patient remains unaffected. The aim of the study Showing the role of interpersonal communication in the relationship between the physician and the nurse in the hospital. Materials and Methods The investigation, using a questionnaire, was conducted in Provincial Specialist Hospital in Lublin in 2016. There were 88 surveys handed out (76 were returned, 2 were rejected due to lack of several answers), out of which seven for each job group underwent pilot studies. The statistical analysis was made using elements of descriptive statistics by calculating measures of cluster: mean, arithmetic, minimum, maximum, measures of dispersion, standard deviation. The connection between different characteristics was verified by means of chi-squared tests. Conclusions The impact of communication and the quality of treatment and care: • More than 93% of the respondents were also satisfied with the mutual relationships with colleagues within the therapeutic team. Only 7% of the examined ones considered their relationship with work colleagues inappropriate. • Almost all the test group agreed with the statement that a suitable relationship between the doctor and the nurse is important. Only single persons disagreed with this thesis or were unable to respond to it.
