摘要：Wprowadzenie: Leczenie bólu jest fundamentalnym prawem pacjenta. Nowoczesna medycyna coraz lepiej poznaje mechanizm i istotę bólu, dysponując coraz to skuteczniejszymi środkami terapeutycznymi, pozwalającymi kontrolować ból. Wielokierunkowe leczenie bólu wykorzystuje różne techniki i leki, pozwala zmaksymalizować efekt przeciwbólowy przy jednoczesnej redukcji działań niepożądanych każdej z metod. Cel pracy: Celem pracy jest ocena stosowania standardów leczenia przeciwbólowego w praktyce szpitalnej. Materiał i metoda: Badaniem objęto 100 pacjentów z bólem ostrym poddanych zabiegom operacyjnym chirurgicznym i ortopedycznym oraz z bólem przewlekłym przebywających w oddziale neurologicznym. Dobór pacjentów był losowy, obejmował pacjentów szpitala na terenie województwa podkarpackiego z certyfikatem „Szpital bez Bólu”. Badaną grupę stanowiło 57% kobiet oraz 43% mężczyzn, zamieszkujących tereny miejskie (44%) oraz wiejskie (56%). Metodą badawczą wykorzystaną w pracy jest sondaż diagnostyczny, analiza dokumentacji oraz pomiar bólu. Wyniki: 42% pacjentów odczuwa ból z przerwami, według 37% trudno określić jak często występują u nich dolegliwości bólowe, natomiast 21% w sposób ciągły odczuwa dolegliwości bólowe. Pacjenci ocenili swój ból jako ostry (26%), ból trudny do określenia (20%), ból rwący (16%), piekący (15%), ból promieniujący (10%), tępy (8%), kłujący (3%) i pojawiający się przy dotknięciu (2%). Oceniając natężenie bólu, 53% respondentów stwierdziło, że odczuwają średnie natężenie bólu, 33% ból o dużym natężeniu. O możliwościach oraz o ewentualnych metodach uśmierzania bólu pooperacyjnego najczęściej pacjentów informują pielęgniarki na sali pooperacyjnej (54%), lekarz anestezjolog (26%). Wnioski: Ból ogranicza funkcjonowanie fizyczne pacjenta. Stosowane skale VAS i VRS pięciostopniowe są wystarczające w profilaktyce i łagodzeniu bólu, ale nie w pełni czytelne i zrozumiałe dla wszystkich pacjentów. Edukacja pacjenta w dużej mierze wpływa na poziom świadomości i umiejętności oceny bólu.
其他摘要：Introduction: Pain remedying is a fundamental patient law. Modern medicine is acknowledging the mechanism and the warp of pain, commanding more efficient therapeutic means allowing to control the pain. Multidirectional pain therapy uses variable techniques and medicines which enables to maximize the analgesic effect during the reduction of side effects of each method. Objective: Evaluation of applying standards of analgesic treatment in hospital practice. Material and methods: There were 100 people with severe pain who underwent surgical and orthopedic treatment, as well as, the ones with chronic pain, staying in neurological ward who took part in the examination. Choice of examined patients was random and embraced hospitals patients in the Podkarpackie voivodeship with “Szpital bez Bólu” (eng.: Hospital without pain) certificate. Examined group comprised of : 57% of women and 44% of men, living in rural (56%) and urban (44%) area. Research methods used in the examinations, were diagnostic opinion poll, records analysis and pain measurements. Results: 42 % of patients can feel the pain intermittently, 37% is not able to estimate how often do pain ailments occur, however, 21% of people suffer from chronic pain ailments. Patients have estimated their pain as follows: severe (26%), difficult to determine (20%), shooting (16%), burning (15%), radiating (10%), dull (8%), stinging (3%) and the one which appears when touched (2%). Having estimated the pain intensity, 53% of respondents claimed that they feel medium pain intensity and 33% claimed to have felt great pain. Nurses in the post-op (54%) and anesthesiologist (26%) are the one, to inform patient about possibilities and eventual methods of post-operative pain management. Conclusions: Pain limits physical functioning of patient. Five-stage scales included in the examination, were VAS and VRS which are sufficient in prophylaxis and pain alleviation but not entirely readable and understandable for all patients. Education of patient influences on the awareness and abilities of evaluating the pain.
关键词：Wprowadzenie: Leczenie bólu jest fundamentalnym prawem pacjenta. Nowoczesna medycyna coraz lepiej poznaje mechanizm i istotę bólu, dysponując coraz to skuteczniejszymi środkami terapeutycznymi, pozwalającymi kontrolować ból. Wielokierunkowe leczenie bólu wykorzystuje różne techniki i leki, pozwala zmaksymalizować efekt przeciwbólowy przy jednoczesnej redukcji działań niepożądanych każdej z metod. Cel pracy: Celem pracy jest ocena stosowania standardów leczenia przeciwbólowego w praktyce szpitalnej. Materiał i metoda: Badaniem objęto 100 pacjentów z bólem ostrym poddanych zabiegom operacyjnym chirurgicznym i ortopedycznym oraz z bólem przewlekłym przebywających w oddziale neurologicznym. Dobór pacjentów był losowy, obejmował pacjentów szpitala na terenie województwa podkarpackiego z certyfikatem „Szpital bez Bólu”. Badaną grupę stanowiło 57% kobiet oraz 43% mężczyzn, zamieszkujących tereny miejskie (44%) oraz wiejskie (56%). Metodą badawczą wykorzystaną w pracy jest sondaż diagnostyczny, analiza dokumentacji oraz pomiar bólu. Wyniki: 42% pacjentów odczuwa ból z przerwami, według 37% trudno określić jak często występują u nich dolegliwości bólowe, natomiast 21% w sposób ciągły odczuwa dolegliwości bólowe. Pacjenci ocenili swój ból jako ostry (26%), ból trudny do określenia (20%), ból rwący (16%), piekący (15%), ból promieniujący (10%), tępy (8%), kłujący (3%) i pojawiający się przy dotknięciu (2%). Oceniając natężenie bólu, 53% respondentów stwierdziło, że odczuwają średnie natężenie bólu, 33% ból o dużym natężeniu. O możliwościach oraz o ewentualnych metodach uśmierzania bólu pooperacyjnego najczęściej pacjentów informują pielęgniarki na sali pooperacyjnej (54%), lekarz anestezjolog (26%). Wnioski: Ból ogranicza funkcjonowanie fizyczne pacjenta. Stosowane skale VAS i VRS pięciostopniowe są wystarczające w profilaktyce i łagodzeniu bólu, ale nie w pełni czytelne i zrozumiałe dla wszystkich pacjentów. Edukacja pacjenta w dużej mierze wpływa na poziom świadomości i umiejętności oceny bólu.
其他关键词：Introduction: Pain remedying is a fundamental patient law. Modern medicine is acknowledging the mechanism and the warp of pain, commanding more efficient therapeutic means allowing to control the pain. Multidirectional pain therapy uses variable techniques and medicines which enables to maximize the analgesic effect during the reduction of side effects of each method. Objective: Evaluation of applying standards of analgesic treatment in hospital practice. Material and methods: There were 100 people with severe pain who underwent surgical and orthopedic treatment, as well as, the ones with chronic pain, staying in neurological ward who took part in the examination. Choice of examined patients was random and embraced hospitals patients in the Podkarpackie voivodeship with “Szpital bez Bólu” (eng.: Hospital without pain) certificate. Examined group comprised of : 57% of women and 44% of men, living in rural (56%) and urban (44%) area. Research methods used in the examinations, were diagnostic opinion poll, records analysis and pain measurements. Results: 42 % of patients can feel the pain intermittently, 37% is not able to estimate how often do pain ailments occur, however, 21% of people suffer from chronic pain ailments. Patients have estimated their pain as follows: severe (26%), difficult to determine (20%), shooting (16%), burning (15%), radiating (10%), dull (8%), stinging (3%) and the one which appears when touched (2%). Having estimated the pain intensity, 53% of respondents claimed that they feel medium pain intensity and 33% claimed to have felt great pain. Nurses in the post-op (54%) and anesthesiologist (26%) are the one, to inform patient about possibilities and eventual methods of post-operative pain management. Conclusions: Pain limits physical functioning of patient. Five-stage scales included in the examination, were VAS and VRS which are sufficient in prophylaxis and pain alleviation but not entirely readable and understandable for all patients. Education of patient influences on the awareness and abilities of evaluating the pain.
