摘要：Wstęp: Squash jest stosunkowo nową dziedziną polskiego rynku sportowego. Jego specyfika opiera się głównie na dynamicznych ruchach, często odbywających się w końcowych zakresach ruchu. Warunkuje to zwiększone ryzyko urazu jak również, liczne kompensacje w strukturach biorących udział w ruchu. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie oddziaływania treningu squash’a na mobilność obręczy barkowej aktywnych zawodników oraz określenie czynników mogących powodować zwiększenie urazowości wśród graczy. Czy gra w squash’a powoduje hipermobilność stawu ramiennego we wszystkich płaszczyznach? Czy długotrwałe przerwy w treningach squash’a zwiększają częstotliwość urazów? Czy rozgrzewka przed treningowa wpływa na urazowość? Materiał i metody: Zbadano 110 czynnych graczy: 19 kobiety (17%) i 91 mężczyzn (83%) w wieku między 17 a 50 roku życia. Narzędziem badawczym była autorska ankieta składająca się z metryczki i pytań zamkniętych, identyfikujących badany problem. Wyniki: Największe ograniczenie zakresu ruchu w stawie ramiennym zaobserwowano w płaszczyźnie strzałkowej – zgięcie. Żaden uraz nie był związany z długotrwałą przerwą w treningu. Wnioski: Zawodnicy squash’a nie posiadali hipermobilności w stawie ramiennym a wręcz występował ograniczony zakres ruchu. Długotrwałe przerwy w treningu squash’a nie zwiększają poziomu urazowości.
其他摘要：Introduction: Squash is a relatively new field in the Polish sports market. Its specification is based primarily on dynamic movements, often taking place at the end of its scope. This condition is an increased risk of injury as well as numerous compensations throughout the body. Aim: The aim of the study was to examine the impact of squash training on shoulder mobility of active athletes and to identify factors likely to increase trauma among players. Does squash game cause hypermobility in all dimension? Do long-term breaks in squash training increase the frequency of injuries? Does pre-training warm up affect trauma? Material and method: The study consists 110 active players: 19 women (17%) and 91 men (83%) age between 17 and 50 years. The research tool was an author’s questionnaire consisting of metrics and closed questions, which examined the problem and testing the mobility of the shoulder girdle using an inclinometer and functional tests. Descriptive statistics were made. The greatest limitation of the range of motion in the shoulder joint is observed in the sagittal plane - flexion. No injury was associated with a prolonged break from training. Conclusion: Squash players did not have hypomobility in the shoulder joint and even had a limited range of motion. Long-term breaks in squash training do not increase the level of trauma.
关键词：Wstęp: Squash jest stosunkowo nową dziedziną polskiego rynku sportowego. Jego specyfika opiera się głównie na dynamicznych ruchach, często odbywających się w końcowych zakresach ruchu. Warunkuje to zwiększone ryzyko urazu jak również, liczne kompensacje w strukturach biorących udział w ruchu. Cel pracy: Celem pracy było zbadanie oddziaływania treningu squash’a na mobilność obręczy barkowej aktywnych zawodników oraz określenie czynników mogących powodować zwiększenie urazowości wśród graczy. Czy gra w squash’a powoduje hipermobilność stawu ramiennego we wszystkich płaszczyznach? Czy długotrwałe przerwy w treningach squash’a zwiększają częstotliwość urazów? Czy rozgrzewka przed treningowa wpływa na urazowość? Materiał i metody: Zbadano 110 czynnych graczy: 19 kobiety (17%) i 91 mężczyzn (83%) w wieku między 17 a 50 roku życia. Narzędziem badawczym była autorska ankieta składająca się z metryczki i pytań zamkniętych, identyfikujących badany problem. Wyniki: Największe ograniczenie zakresu ruchu w stawie ramiennym zaobserwowano w płaszczyźnie strzałkowej – zgięcie. Żaden uraz nie był związany z długotrwałą przerwą w treningu. Wnioski: Zawodnicy squash’a nie posiadali hipermobilności w stawie ramiennym a wręcz występował ograniczony zakres ruchu. Długotrwałe przerwy w treningu squash’a nie zwiększają poziomu urazowości.
其他关键词：Introduction: Squash is a relatively new field in the Polish sports market. Its specification is based primarily on dynamic movements, often taking place at the end of its scope. This condition is an increased risk of injury as well as numerous compensations throughout the body. Aim: The aim of the study was to examine the impact of squash training on shoulder mobility of active athletes and to identify factors likely to increase trauma among players. Does squash game cause hypermobility in all dimension? Do long-term breaks in squash training increase the frequency of injuries? Does pre-training warm up affect trauma? Material and method: The study consists 110 active players: 19 women (17%) and 91 men (83%) age between 17 and 50 years. The research tool was an author’s questionnaire consisting of metrics and closed questions, which examined the problem and testing the mobility of the shoulder girdle using an inclinometer and functional tests. Descriptive statistics were made. The greatest limitation of the range of motion in the shoulder joint is observed in the sagittal plane - flexion. No injury was associated with a prolonged break from training. Conclusion: Squash players did not have hypomobility in the shoulder joint and even had a limited range of motion. Long-term breaks in squash training do not increase the level of trauma.
