期刊名称:Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
印刷版ISSN:0208-6018
出版年度:2014
卷号:2014
期号:2
页码:227-236
语种:Polish
出版社:Lodz University Press
摘要:Współczynnik beta jest jednym z najpopularniejszych wskaźników stosowanych przez inwe_storów,jednak niewielu z nich zadaje sobie trud by dokładnie przeanalizować jego charakterysty kę zadawalając się danymi dostępnym w wyspecjalizowanych bazach.Powstaje pytanie,czy inwestorzy słusznie ignorują dokładną metodologię wyliczania bety,czy różnice jakie mogą się pojawić w związku z efektem ARCH i brakiem rozkładu normalnego przy danych finansowych mają znaczenie praktyczne.W artykule autor postanowił przetestować współczynnik beta oblicza ny klasyczną metodą MNK – beta bezwarunkowa i metoda GARCH(1,1) – beta warunkowa. Porównanie otrzymanych wyników pozwoliło na pewne refleksje związane z naturą inwestorów, ale także pozwoliło zbliżyć się do odpowiedzi,czy różnice w wyznaczonych współczynnikach mają jakieś znaczenie.Wyniki przeprowadzonych badań wydają się sugerować,że zbytnie przy wiązywanie wagi do wymogów formalnych nie ma znaczenia dla przeciętnego inwestora,a dla powodzenia inwestycji najważniejsze jest określenie „rzędu” wielkości bety,nie jej dokładnej wartości.
其他摘要:The beta ratio is one of the most popular indicators used by investors.However,few of them bothers to carefully examine its characteristics,and most of them just take the data available in specialized databases.The question is whether investors are right to ignore the exact methodology for calculating beta,or differences which may arise in connection with the ARCH effect and the lack of a normal distribution with financial data have practical significance.In the article,the author decided to test a beta calculated using classical method of least squares and GARCH(1,1) method.Comparison of the results led to some of the reflections of the nature of the investors,but also made it possible to get closer to the answer whether differences in designated coefficients are some important.The results of the study seem to suggest that too much importance attached to the formal requirements does not matter to the average investor,and for the success of the investment is enough to determine the approximate value of beta,not its exact value.