摘要：Południowo-wschodnia Polska – rejon Pogranicza – przez wieki była miejscem współistnienia kultur,języków i religii.Symbolem i pozostałością tej wielokulturowości są świątynie wielu wyznań – katolickie kościoły,prawosławne cerkwie,protestanckie zbory i żydowskie synagogi,w znacznym procencie wzniesione z drewna – zwłaszcza w rejonach wiejskich.Niegdyś będące dumą i chlubą swoich wyznawców,obecnie – w związku ze zmianą struktury wyznaniowej regionu,nierzadko w wyniku tragicznych wydarzeń - najczęściej zmieniają przeznaczenie lub popadają w ruinę i niszczeją.Ich ochrona i konserwacja jest niezbędna nie tylko ze względu na ich wartość architektoniczną,lecz przede wszystkim w celu zachowania pamięci o tych,którzy już przeminęli.W niniejszym artykule autorzy przyglądają się aktualnej sytuacji drewnianych świątyń regionu południowo-wschodniej Polski (zarówno prawosławnych,jak i katolickich oraz greckokatolickich),w wybranych przypadkach dokładniej analizując ich przeszłość i rozpatrując szanse na przyszłość.Poruszają także temat współczesnych sposobów na ich ochronę w zakresie formalno-prawnym oraz możliwości zachowania – poprzez rewitalizację,adaptację i zmianę funkcji.
