摘要：پژوهش حاضر با هدف تدوین برنامه توسعه و اشتغال پایدار روستایی با تأکید بر روستای بغدان شهرستان نیکشهر انجام شد. گردآوری داده‌ها با استفاده از مدل‌های ارزیابی مشارکتی (PRA) و با بهره‌گیری از تحلیل ساختار اجتماعی و ساختار سازمانی با نمودار Ven، گردش روستایی، ترسیم درخت مشکلات و ماتریس زوجی نیازسنجی صورت گرفته و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از مدل هفت سرمایه و مدل رادار انجام شده است. علاوه بر بررسی‌های میدانی پژوهشگران و بهره‌گیری از دیدگاه صاحب‌نظران دانشگاهی، مشارکت‌کنندگان این پژوهش به‌طور خاص 23 نفر از مردان و زنان صاحب‌نظر روستا بودند که به‌صورت هدفمند انتخاب شدند. نتایج حاصل از تحلیل یافته‌ها نشان داد روستای بغدان دارای سرمایه طبیعی و اجتماعی مناسبی است و سرمایه انسانی آن در حال افزایش است. درعین‌حال نتایج تحلیلی حاکی از آن است که در شرایط فعلی این روستا سرمایه فضایی - مکانی مناسبی ندارد، اما در صورت اجرای سناریوی جابه‌جایی پیشنهادی مکان روستا با توجه به زمینه‌های موجود و خواست روستاییان؛ موقعیت فضایی - مکانی جدید، فرصت‌های مناسب اشتغال‌زایی برای روستا و روستاییان ایجاد خواهد کرد. سرمایه زیرساختی روستا هم ضعیف است که البته با اجرای سناریوی جابجایی، این سرمایه روستایی نیز ارتقا خواهد یافت. علاوه بر این سرمایه نهادی روستا ازنظر مستندات قانونی و طرح‌های توسعه گردشگری و کشاورزی و هم ازنظر هماهنگی برنامه‌های بین سازمانی و اثربخشی برنامه‌ها جهت ایجاد اشتغال و معیشت ضعیف است. درنهایت به کمک مدل رادار و برحسب فرصت‌های موجود در هر یک از سرمایه‌های هفت‌گانه روستا؛ برنامه توسعه آتی و اشتغال‌زایی روستای بغدان تبیین و تدوین شد.
