出版社：The Pontifical University of John Paul II in Krakow Press
摘要：Klasztory krakowskie pod wezwaniem św. Bernardyna i św. Kazimierza były najstarszymi i przez długi czas największymi klasztorami bernardynów i reformatów w Polsce. Jako siedziby zarządów prowincji, konwenty te stwarzały zapotrzebowanie na wiele egzemplarzy dzieł z różnych dziedzin, zwłaszcza zaś z zakresu teologii i filozofii. Żywe zainteresowanie także innymi poza teologią i filozofią, dziedzinami wiedzy w zakonie św. Franciszka z Asyżu zostało bardzo silnie zaakcentowane już w wieku XIV przez angielskiego franciszkanina Rogera Bacona, który wyraził pogląd przyjęty w znaczej mierze przez cały Zakon, iż „studium teologii wymaga znajomości każdej innej ludzkiej w iedzy"1. To przeświadczenie znalazło swój najbardziej wyrazisty przejaw w gromadzeniu bogatych księgozbiorów, zawierających dzieła z różnych dziedzin nauki. W największych naukowych ośrodkach franciszkańskich średniowiecza, w Oksfordzie i Paryżu, a także Cesenie, Todi i Monteprandone, a w czasach nowożytnych w Salamance i Alacali, powstały ogromne biblioteki. W samym zaś Asyżu biblioteka franciszkańska w konwencie śvv. Franciszka należała, obok Sorbony i papieskiej biblioteki w Awinionie, do największych w Europie, już konstytucje zakonne z 1336 r., tzw. benedyktyńskie wydały ścisłe przepisy nakazujące gwardianom przygotowywać co roku inwentarze biblioteczne. Ustalono też sankcje karne najwyższych władz kościelnych, papieża Sykstusa V (1587) i Klemensa VIII, na tych wszystkich którzy ośmieliliby się niszczyć pomieszczenia biblioteczne lub zabierać książki bez zgody przełożonych2. Wszelkie ustalenia prawne odnośnie do bibliotek w prowincjach zakonnych oraz najlepsze wzory ich urządzania pochodziły z klasztorów zachodniej Europy, a zapoznawano się z nimi w trakcie trwania kapituł generalnych.
