摘要：Toplumumuzdaki önemli problemlerden biri,nelerin iyi davranışa yönlendirdiği konusunda karmaşıklığın bulunmasıdır.Diğer bir ifadeyle,bugünlerde pek çok insan,neyin ahlaki ve neyin ahlaki olmadığı arasındaki farkı bilmemektedir.Dine göre ahlak (ethics),ruhlarımızda bulunan bir durum (hey’e) dur.Bütün gönüllü davranışlar,iyi veya kötü,güzel veya çirkin olsun,ona dayanmaktadır.Bu durum,yetişme tarzından etkilenmekte,yetişme tarzı da faziletin algılanmasına ve onun beğenilmesi sonucuna götürebilmektedir.İyi bir yetişme tarzının devamlılığı,bu durumu (hey’e) daima iyiliği sevme ve kötülükten nefret etmeye götürür.Bu Arapça’da ‘huluk hasen’ veya iyi ahlak olarak bilinir.Kötü yetişme tarzı veya kötü ahlak,ahlak-ı seyyie,bunun zıttına götürür.İslam kötüyü kınadığı gibi iyi ahlakı şiddetle tavsiye etmektedir.Allah,İslam Peygamberini (a.s.) büyük ahlaka sahip bir kişi olarak şöyle tanımlamaktadır: “ Ve sen elbette yüce bir ahlaka sahipsin.” 1 İslamın ahlaki yükümlülüklerinin kaynağı,Kur’an’a müracaat ederek elde edilebilir.Zaten Kur’an,insan ruhunu tanıtırken,ruhun yaratılışında iyiye veya kötüyü meyyal bir hal üzere olduğunu bize ifade etmektedir.
