摘要：Consiglio comunale si mostra come una gestione degli affari propri da parte della gente di un territorio stabilito. Questi temi sono presenti nell’insegnamento sociale della Chiesa,particolarmente dal Concilio Vaticano II,anche se già prima si parlava del principio di sussidarietà. La cosa importante è quella di vedere fondamenti antropologico-personali del consiglio comunale. Allo stesso tempo bisogna sottolineare autonomie delle comunità locali. Dalla pratica risulta che il consiglio comunale diventa „luogo” oppure „ambiente” di realizzazione della soggettività della persona. Giovanni Paolo II scrive in „Centesimus annus”: „C’e nel molteplice intersecarsi dei rapporti che vive la persona e cresce la «soggettività della società»” (49).
其他摘要：Współczesne procesy globalizacyjne – wręcz ze swoistą determinacją – zmierzają do integracji czy jedności w sferze politycznej,ekonomicznej,kulturowej i społecznej. Autentyzm tych dążeń z samej swej istoty wydaje się być zjawiskiem pozytywnym. To m.in. zanikanie podziałów i dysproporcji,budzenie się solidarności międzyludzkiej czy podejmowanie wspólnych działań na rzecz określonych celów. Z tymi ostatnimi przedsięwzięciami sprawa nie jest jednak tak oczywista.
