摘要：Jednym z zadań Kościoła jest przepowiadać i chronić fundamentalne prawa człowieka we wszystkich stadiach jego egzystencji. Prawda ta znajduje uzasadnienie w powszechnym nauczaniu Kościoła,w którego kontekst wpisuje się również porządek kanoniczny,którego zadaniem jest ochrona nienaruszalnych i niezbywalnych praw uniwersalnych każdego człowieka,a szczególnie kościelny aparat sądowniczy,który uznaje godność i prawa każdego człowieka,nie wyłączając oskarżonego. Świadczą o tym kościelne normy prawa procesowego,gdzie zasada dyskrecjonalności,dopuszczania środków dowodowych,prawo do obrony oraz domniemanie niewinności oskarżonego do czasu udowodnienia jego winy,określają i wytyczają poszczególne fazy procesu kanonicznego. Zasady te odnoszą się również do kościelnego procesu o nieważność małżeństwa,co dzisiaj staje się bardzo aktualne ze względu na wzrastająca liczbę wnoszonych i rozpatrywanych przez sądy kościelne spraw o orzeczenie nieważności małżeństwa. W dochodzeniu swoich praw,żaden wierny nie pozostaje osamotniony. Prawo kanoniczne określające funkcjonowanie różnych posług i urzędów,z których pomocy korzysta się – w zależności od rodzaju procesu kościelnego – obligatoryjnie bądź fakultatywnie,wychodzi,w imię obrony godności każdego człowieka,naprzeciw jego uprawnieniu dając mu możliwość legalnego dochodzenia i obrony przysługujących mu uprawnień. Jedną z instytucji powołanych w celu świadczenia pomocy w określonych sprawach,w tym o orzeczenie nieważności małżeństwa,jest instytucja adwokata kościelnego,której poświęcona zastała prezentowana publikacja,autorstwa ks. bpa dra Artura G. Mizińskiego,biskupa pomocniczego archidiecezji lubelskiej oraz adiunkta w Katedrze Kościelnego Prawa Procesowego na Wydziale Prawa,Prawa Kanonicznego i Administracji KUL.
