摘要：The Museum of Papermaking,situated in a paper mill from 1605,is regarded as one of the greatest attractions of Lower Silesia. The development of this institution,which took place in the early 1990s,was restricted by insufficient interiors,and tours were hampered by numerous architectural barriers such as steps in the exhibition room or narrow and steep stairs. At the beginning of 2006 work was inaugurated on plans for redesigning the paper mill,the adaptation of the former paper drying plan for a capacious exhibition-education-conference room and the liquidation of architectural barriers that made it difficult for the handicapped to tour the museum. It was debated whether an elevator should be installed in a seventeenth-century building; prevailing opinions claimed that such a serious investment would improve the standards of museum torus for the elderly and the handicapped,to whom the education offer of the museum is also addressed. In 2007 the museum gained suitable funds from the Ministry of Culture and National Heritage and the Marshal’s Office of the Voivodeship of Lower Silesia. In the course of the redesigning it was discovered that it was necessary to expand the range of some of the work,i.a. to exchange the floor beams and reinforce the remaining beams,and to install lights in the staircase walls,thus enabling the visitors to see the heretofore inaccessible drying plant,adjoining the paper mill. The redesigning was completed in the summer of 2008,adding a functional exposition-conference room,an elevator and threshold ramps enabling the handicapped to tour the museum. Moreover,the museum profited in several unplanned ways: the whole building was considerably reinforced,and the removed beams were subjected to dendrochronological analysis,making it possible to obtain the precise dates of particular parts of the mill. Due to the redesigning conducted in 2007-2008,the museum,which for years has been an important tourism landmark in Lower Silesia,was granted new perspectives for development and became fully accessible to all visitors. The efforts of the designers and builders have enabled the exhibition-conference hall to retain the unique character of a wooden paper drying plant while the use of a suitable tracery-construction elevator granted the new staircase an aesthetic and modern appearance,harmonious with the interior of the historical building.
其他摘要：Młyn papierniczy w Dusznikach Zdroju,w którym mieści się Muzeum Papiernictwa,znany jest czytelnikom „Muzealnictwa”1. Wydaje się,że obiekt ten z racji swego znaczenia (należy do najcenniejszych zabytków techniki w kraju) zasługuje na to,by ponownie zagościć na łamach rocznika,tym bardziej że w ciągu minionych dwóch lat został on przebudowany,co w znaczący sposób usprawniło zwiedzanie i pozwoliło na poszerzenie oferty wystawienniczej dusznickiego muzeum. Oczywiście zachowana została autentyczność bezcennego zabytkowego kompleksu zabudowań papierni. Dusznicka papiernia powstała w połowie XVI w.,w okresie przynależności Śląska do monarchii habsburskiej. Pierwsza data dotycząca młyna to rok 1562,odnosząca się do sprzedaży części udziałów w papierni przez Ambrożego Teppera Mikołajowi Kretschmerowi. W roku 1601 przeszła przez Duszniki powódź,która częściowo zniszczyła młyn. Ówczesny jego właściciel – Grzegorz Kretschmer – w ciągu kilku lat go odbudował i już prawdopodobnie w 1605 r. wznowił wyrób papieru. Z tego względu w literaturze pojawia się rok 1605 jako data powstania obecnej papierni2. Po odbudowie papiernia składała się z przyziemia i parteru oraz trójkondygnacyjnego strychu. W najniższej kondygnacji znajdowały się pomieszczenia produkcyjne,na parterze było zapewne mieszkanie właścicieli oraz prawdopodobnie magazyny,a strychy wykorzystywano jako suszarnie papieru. W XVII i XVIII w. na trzeciej kondygnacji w części pomieszczeń strychowych ściany przyozdobiono malowidłami przedstawiającymi elementy roślinne oraz świeckie sceny rodzajowe (zachowanymi do dziś!),co świadczy o wykorzystaniu tych pokoi do celów mieszkalno-reprezentacyjnych. Duszniccy papiernicy dysponowali wyłącznym prawem pozyskiwania szmat (surowca papierniczego) na terenie hrabstwa kłodzkiego. Okresowo mogli sprowadzać surowiec z ziem sąsiednich,a nawet z Górnego Śląska3,co było źródłem ich bogactwa (jako jedyni mieli na ziemi kłodzkiej dostęp do surowców,zatem nie powstała tu żadna konkurencyjna czerpalnia). Świadectwem ich fortuny jest po dziś dzień papiernia,jeden z najpiękniejszych obiektów przemysłowych na ziemiach polskich.
