摘要：Katedra Warszawska 30 stycznia 1985. Południe. Wysoko — wśród tłumu ludzi góruje prosta,jasna trumna. Na niej stuła i kielich. Krzyż i płomyk zapalonego paschału. Odszedł do PANA kapłan,ksiądz archidie cezji warszawskiej. W koncelebrze ponad 150 kapłanów — pod przewod nictwem ks. Prymasa. Księża przybyli z wszystkich krańców Polski,po dobnie jak setki młodych ludzi. Wśród nich habity różnych zgromadzeń zakonnych. Urywek z Ewangelii zaczerpnięty ze słów pożegnalnych Chry stusa w Wieczerniku. Zmarły sam go wybrał. Śpiew błogosławieństw. Oczy pełne łez,a twarze jakby na przekór łzom rozradowane. Wszystkim zgro madzonym w owej wspólnocie Eucharystycznej,sprawowanej w mroźny,przedostatni dzień kończącego się roku towarzyszy świadomość,że Ten,którego zwłoki kryje trumna odszedł na wieczną wigilię do Chrystusa ro dzącego się nieustannie w duszach ludzkich,że zgłębił w najbliższym,jakie dane jest człowiekowi poznaniu,iż „BÓG JEST MIŁOŚCIĄ”.
