摘要：Szeroko rozumiane nauczanie na temat środowiska przyrodniczego może być prowadzone zarówno w ramach edukacji formalnej,jak i nieformalnej.Zajęcia z tego zakresu mogą odbywać się nie tylko w salach lekcyjnych,muzeach,centrach edukacyjnych czy siedzibach parków narodowych,ale także bezpośrednio w terenie.Edukacyjne wycieczki terenowe przynoszą wiele korzyści,m.in.usprawniają proces uczenia się i zapamiętywania oraz rozwijają zainteresowania przyrodnicze u uczniów.Dlatego potrzebna staje się ocena przydatności krajobrazu do edukacji przyrodniczej prowadzonej w terenie w ramach zajęć szkolnych oraz indywidualnej i zbiorowej edukacji nieformalnej.W artykule omówiono formy wykorzystania walorów edukacyjnych krajobrazu w tym kontekście,przedstawiono przegląd kryteriów stosowanych dotychczas w ocenach tych walorów oraz wskazano trudności metodologiczne w badaniu potencjału poznawczo- -edukacyjnego krajobrazu.
