期刊名称：Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi
电子版ISSN：1304-6535
出版年度：2019
卷号：21
期号：40
页码：567-573
DOI：10.17335/sakaifd.621773
语种：Turkish
出版社：Sakarya University
摘要：Osmanlı Devleti,XVII.yüzyılın son çeyreğinden itibaren gerek iç gerek dış siyaset ve devlet yönetimi açısından üst üste gelen krizlerle duraklama ve gerileme olarak nitelendirebileceğimiz bir döneme girmiştir.Devletin birçok alanda başarısız bir sürece girmesi ve bu sürecin bir neticesi olarak kaybedilen savaşlar,Batı’nın başta eğitim alanı olmak üzere birçok sahada üstünlüğü ele geçirmesi ile neticelenmiştir.Batı’nın bu üstünlüğünün Osmanlı Devleti’ne olumsuz etkilerini dengeleyebilmek amacıyla ilan edilen Tanzimat Fermanı’nın hayata geçirilmesini teklif ettiği yeniliklerle belli bir aşama kaydedilmiş olsa da eğitim uygulamalarını da kapsayan sosyal alanda yeterli düzeyde yenilenme gerçekleştirilememiştir.II.Abdülhamit döneminde ülke sathına yayılacak şekilde bazı reformlara imza atılarak eğitim-öğretimin her kademesinde okulların açılmasına öncelik verilmiştir.Bununla birlikte II.Abdülhamit’in bazı uygulamaları,ülkenin kişi egemenliğine dayanan mutlak monarşi ile yönetildiği düşüncesinin toplumda filizlenmesine neden olmuştur.Bu tarz bir yönetim anlayışının ülke meselelerini çözmekte yetersiz kalacağı fikrini benimseyen dönemin bazı aydınları,devleti kurtuluşa götürmenin en önemli yolunu Meşrutiyet düşüncesini hayata geçirmekte görmüşler ve II.Abdülhamit’e muhalefet etmişlerdir.Ancak Meşrutiyet’in ilanı da istenilen sonuçların elde edilmesini tam olarak temin edememiştir.Meşrutiyet döneminin ilk yılları bir kararsızlık ve bocalama dönemi olarak tarih sahnesinde yerini almıştır.Türk eğitim tarihi açısından da önemli bir zaman dilimine karşılık gelen bu dönemde Batı tarzında okullaşma,nicelik olarak gelişmesine rağmen nitelik olarak vasatın altından kurtulamayan bir görünüm sergilemektedir.Kuşkusuz bu durumun en önemli nedeni ülke genelinde yeterli sayıda ve düzeyde okul,derslik,eğitim-öğretim materyal ve öğretmenin bulunmamasıdır.
