摘要：In the twentieth century,many researchers conducted that parental attitudes and behaviors are influential in child development.However,in addition to the many researches on mothers,many researches in recent years have focused on the fathers who are thought to be influential to child development.In this research it is aimed to determine the level of relationship between the father and their preschool children according to some variables.In this study,the descriptive research model was adopted.158 fathers who have children in kindergarden and living in the province of Kilis in Turkey were included in the survey.The Child Parent Relation Scale Father Form (Uzun ve Baran,2015) was used.Data were analyzed through Mann Withney U and Kruskall Wallis tests.As a result of statistical analysis,It was seen that there were significant differences between groups in terms of father's age,child's age,marriage duration,child's birth order and father's educational status.However,there had not been found any significant difference with child gender,mother's working status and marriage assesment.Based on the findings of the current study it is seen that the increase in the education status of the father has a positive effect on the relationship between the father and the child.However,it has been found that the level of relationship of young fathers with their children is more positive than that of older fathers.Also,findings showed that,high marriage duration effects the relationship negatively.
其他摘要：Yirminci yüzyılda,birçok araştırmacı,anne-baba tutum ve davranışlarının çocuk gelişiminde etkili olduğunu belirtmiştir.Bununla birlikte,annelerle ilgili birçok araştırmaya ek olarak,son yıllarda birçok araştırma,çocuk gelişimine etkili olduğu düşünülen babalara odaklanmıştır.Bu doğrultuda,bu araştırmada okul öncesi dönem çocukları ve babaları arasındaki ilişki düzeyinin bazı değişkenlere göre belirlenmesi amaçlanmıştır.Bu çalışmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır.Araştırmaya,anaokulunda çocuğu olan ve Kilis ilinde yaşayan 158 baba katılmıştır.Veri toplama aracı olarak Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği Baba Formu (Uzun ve Baran,2015) kullanılmıştır.Verilerin analizinde Kruskall Wallis ve Mann Whitney U testlerinden yararlanılmıştır.İstatistiksel analiz sonucunda,babaların yaşı,çocuğun yaşı,evlilik süresi,çocuğun doğum sırası ve babanın eğitim durumu açısından gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğu görülmüştür.Mevcut çalışmanın bulgularına dayanarak,babanın eğitim durumundaki artışın baba ile çocuk arasındaki ilişkiyi olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir.Bununla birlikte,genç babaların çocuklarıyla ilişki düzeyinin,yaşlı babalardan daha olumlu olduğu bulunmuştur.Ayrıca bulgular,uzun evlilik süresinin baba çocuk arasındaki ilişkiyi olumsuz etkilediğini göstermiştir.
