摘要：هدف: این پژوهش با هدف معرفی چرخه عمر شرکت، بهعنوان عامل جدید مؤثر بر بازده سهام و مقایسه عملکرد مدلهای چندعاملی قیمتگذاری بسطیافته با چرخه عمر شرکت و عملکرد مدلهای متداول چندعاملی قیمتگذاری در توضیح بازده سهام اجرا شده است.روش: برای اندازهگیری چرخه عمر شرکت از روش الگوی جریانهای نقدی دیکینسون استفاده شد. برای ساخت عامل چرخه عمر شرکت در هر ماه، از تفاوت بازدهی شرکتهای در مرحله بلوغ و بازدهی شرکتهایی که در سایر مراحل چرخه عمر هستند، استفاده شد، سپس این عامل به مدلهای متداول چندعاملی قیمتگذاری، یعنی مدل سه عاملی فاما و فرنچ، چهار عاملی کارهارت، پنج عاملی فاما و فرنچ و چهار عاملی هو، زو و ژانگ اضافه شد. در ادامه، بهکمک رویکرد رگرسیونهای سری زمانی، عملکرد مدلهای بسطیافته با چرخه عمر و مدلهای متداول در توضیح بازده سهام مقایسه شدند. برای این منظور، از دادههای شرکتهای پذیرفتهشده در بورس و فرابورس تهران در فاصله 1383 تا 1397 و مجموعه متنوعی از داراییهای آزمون بهصورت پرتفویهای مرتبشده بر اساس ویژگیهای مختلف شرکتها، استفاده شده است.یافتهها: نتایج نشان میدهد که مدلهای بسطیافته در قیاس با مدلهای متداول، در توضیح تفاوت بازدهی سهام شرکتها (داراییهای آزمون) عملکرد بهتری دارند و این تفاوت عملکرد از نظر قدرت توضیحدهندگی برای داراییهای آزمونی که با استفاده از چرخه عمر شرکت تشکیل شده، در مقایسه با داراییهای آزمونی که بدون استفاده از چرخه عمر شرکت شکل گرفتهاند، مشهودتر است.نتیجهگیری: اضافهشدن عامل چرخه عمر شرکت، عملکرد مدلهای متداول چندعاملی قیمتگذاری را در توضیح بازده سهام شرکتها بهبود میدهد.
关键词：چرخه عمر شرکت;مدلهای عاملی قیمتگذاری داراییها;دارایی آزمون;جریانهای نقدی
