标题：The relationship between Keller motivation dimensions and personality characteristics in medical students of basic sciences in Iran University of Medical Sciences
摘要：مقدمه و هدف: نظام تعلیم و تربیت هر جامعه زیربنای توسعه اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن جامعه
بهشمار میرود و از طرفی دانشجویان پزشکی به عنوان پزشکان آینده در نظام سالمت کشور نقش مهمی ایفا
خواهند نمود، لذا اهمیت شناخت بهتر روابط متقابل ابعاد انگیزشی آنان با ویژگیهای شخصیتیشان جهت ارتقا
برنامههای آموزشی ضروری است. هدف این پژوهش نیز بررسی رابطه ابعاد انگیزش با ویژگیهای شخصیتی
دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران بود.
روشها: این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پزشکی مقطع علوم
پایه شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 3۹-3۹ بودند که تعداد ۴8۲ نفر بهعنوان
نمونه بهصورت طبقهای خوشهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامههای انگیزش کلر )Inventory Keller )
و شخصیت نئو )Inventory Factor Five-NEO )بود. دادهها با نرمافزار SPSS با روشهای آمار توصیفی و
استنباطی تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین مؤلفههای انگیزش، دو مؤلفهی توجه و ارتباط دارای رابطه منفی و معنادار با
ویژگی روانرنجوری شخصیت هستند. همچنین هر چهار مؤلفه انگیزش دارای ارتباط مثبت و معنادار با
تجربهپذیری و برونگرایی و باوجدان بودن هستند. عالوه بر این، تنها مؤلفههای توجه، ارتباط و اعتماد از متغیر
انگیزش با مؤلفهی توافقپذیری از متغیر شخصیت ارتباط مثبت و معنادار داشتند.
نتیجهگیری: میتوان گفت که در ایجاد، تداوم یا کاهش انگیزش در افراد، ویژگیهای شخصیتی نقش بارزی
دارند؛ بنابراین برای افزایش انگیزش در افراد بهخصوص در زمینه پیشرفت تحصیلی الزم است آموزشها،.
其他摘要：Introduction: The educational system of any society is considered the basis for social,
economic, political and cultural developments. On the other hand, given the important role of
medical students as future therapists and doctors who play significant roles in the health system
of any country, understanding the interrelationships between their motivational dimensions and
personality characteristics seem necessary to create and promote educational programs. This
study intended to do so among medical students at the basic sciences level at Iran University of
Medical Sciences.
Methods: This was a correlational- descriptive study. The statistical population consisted of all
medical students at basic sciences level, from whom 412 were selected through hierarchical
cluster sampling method. To collect data, Keller motivation and NEO personality questionnaires
were used. Data was analyzed by SPSS software version 24, using descriptive and inferential
statistics.
Results: The findings showed that there is a negative and significant relationship between two
motivational components of attention and relevance with the neuroticism feature of the
personality variable. Also, all four components of motivation have a positive and significant
relationship with openness to experience and externality and conscientiousness. Only, the
components of attention, communication and trust from the variable of motivation had a positive
and significant relationship with the variable of personality.
Conclusion: Personality characteristics play a significant role in the creation, continuity and
reduction of motivation among individuals; therefore, to increase personal motivation,
especially to improve academic achievements, trainings should be in a way that personality
characteristics of every individual person are considered.
