摘要：هدف از این مقاله بررسی تأثیر سرمایه روان شناختی بر پذیرش دورکاری توسط کارمندان می باشد.روش این تحقیق از جهت هدف کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق،کارمندان واحدهای ستادی وزارت صنعت، معدن و تجارت است که در آن واحدها دور کاری انجاممی شود؛ در این تحقیق برای نمونه گیری، از گروه دورکاران به علت تعداد محدود آن ها از روشسرشماری و برای نمونه گیری از گروه غیر دورکاران از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شدهاست. با توجه به این که تعداد دورکاران 79 نفر بود، سعی شد بین همه آنان پرسشنامه توزیع شود کهاز این تعداد 48 پرسشنامه معتبر شناخته شد؛ از طرف دیگر با توجه به تعداد 072 نفری نمونه غیردورکار، 332 پرسشنامه توزیع شد که فقط تعداد 022 پرسشنامه معتبر شناخته شد. ضمناً روایی وپایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تأییدی مورد پذیرش قرار گرفتو داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، آزمون معادلات ساختاری به کمکنرم افزارهای SPSS و LISREL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد کهسرمایه روان شناختی کارمندان بر پذیرش دورکاری تأثیر می گذارد. هم چنین مشخص شد که از بینابعاد سرمایه روان شناختی فقط دو بعد امیدواری و خوش بینی بر پذیرش دورکاری مؤثرند
