摘要：تاکنون در مورد ترکیه، مطالعات و تحقیقات چشمگیری صورت گرفته و محققان تلاش نموده‌اند تا این کشور همسایه و پل واسط میان فرهنگ و تمدن شرق و غرب را بهتر بشناسند؛ بااین‌حال، هیچ پژوهشی در مورد وضعیت مطالعات ترکیه‌شناسی در ایران صورت نگرفته است. ما در این مقاله سعی کردیم تا وضعیت این مطالعات را در چهار دانشگاه معتبر (امام صادق(ع)، شهید بهشتی، تهران و علامه طباطبایی) مورد بررسی قرار داده و منبع جامعی را در اختیار دانش‌پژوهان قرار دهیم؛ بنابراین، ادبیات موجود در این زمینه به بررسی گردید تا از این طریق، نقشۀ راه کاملی را ترسیم نموده و نقاط ضعف و قوت این مطالعات و همچنین، خلأهای پژوهشی را که نیاز است توسط محققان این حوزه مورد توجه قرار گیرد، برجسته سازیم؛ البته از آوردن تمامی موضوعات مطرح در عرصۀ ترکیه‌شناسی خودداری کرده و صرفاً موضوعاتی را که حس می‌کردیم، بیشتر اهمیت دارد، مدنظر قرار داده‌ایم. از تحلیل‌های غیرنظری در مطالعات ترکیه‌شناسی، بیشتر از تحلیل‌های نظری بوده و تقریباً چهل و سه درصد از کل تحقیقات جنبه مقایسه‌ای داشته‌اند. همچنین با استناد به یافته‌های تحقیق، چهل و شش درصد از پایان‌نامه‌ها دارای راهکار عملیاتی، و از کل تحقیقات صورت‌پذیرفته در حوزه ترکیه، چهل و چهار درصد مربوط به رشته‌های غیرعلوم سیاسی بوده‌اند. در میان نظریات مختلف نیز، نظریه همگرایی با کاربرد در نوزده درصد از پایان‌نامه‌ها، پرکاربردترین نظریه محسوب شده و سیزده موضوع بیشترین اقبال را از سوی دانش‌پژوهان داشته‌اند.
