摘要：مصرف مکمل HMB به‌همراه انجام تمرین‌های مقاومتی به‌دلیل حفظ تودة عضلانی، در بین ورزشکاران بسیار استفاده می‌شود؛ با‌وجوداین، در زمینة مسیر تأثیر این مکمل بر افزایش فاکتورهای هایپرتروفی و کاهش فاکتورهای آتروفی نتایج متناقضی مشاهده می‌شود؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف مکملHMB و تمرین مقاومتی بر پاسخ به میزان MuRF1 و P70S6K عضلانی در مردان غیرفعال بود. بدین‌منظور، 40 مرد غیرفعال با شاخص تودة بدنی 1 ± 2/21 کیلوگرم بر مترمربع و سن 5 ± 5/25 سال به چهار گروه تمرین، تمرین+ مصرف HMB، مصرف HMB و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌ها چهار روز در هفته و به‌مدت شش هفته تمرین‌های بدن‌سازی را (سه ست/ 8-12 تکرار/ 75 درصد تا 80 درصد 1RM) انجام دادند. گروه کنترل در این مدت هیچ تمرینی انجام ندادند. بیوپسی عضلة پهن خارجی و مقادیر یک تکرار بیشینه از هر آزمودنی، یک جلسه قبل و بعد از یک دوره تمرین و مصرف مکمل انجام شد. نتایج آزمون آنوای یک‌طرفه نشان داد که تفاوت معنا‌داری (P = 0.001) بین افزایش یک تکرار بیشینه در قبل و بعد از شش هفته تمرین در حرکت پرس پا بود. همچنین، نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر با عامل بین‌گروهی نشان داد که افزایش معنا‌داری (P = 0.001) در مقادیر P70S6K بین گروه‌‌های تمرین، تمرین+ مصرف HMB، مصرف HMB با گروه کنترل وجود داشت؛ هـرچند این تفـاوت در مقـادیر MuRF1 معـنا‌دار نبود (P = 0.22)؛ بنابراین، مصرف مکمل HMB در طول تمرین موجب افزایش پاسخ P70S6K به‌عنوان شاخص هایپرتروفی و افزایش در قدرت پرس پا بعد از شش هفته می‌شود.
