摘要：برنامههای حرکتی طراحی‌شده برای کودکان دچار بیشفعالی، به بهبود قابل‌مشاهده در مشکلات رفتاری آن‌ها منجر میشود؛ بنابراین، این پژوهش با هدف مقایسة تأثیر تمرینات ادراکی-حرکتی و تمرینات مقاومتی-تعادلی بر اختلالات رفتاری کودکان دچار نقصتوجه-بیشفعالی انجام شد. در پژوهش حاضر از روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح دو گروهی با گروه کنترل استفاده شد. 36 کودک پسر پنج تا 12 ساله (18 کودک پیشدبستانی و 18 کودک دبستانی) با اختلال نقصتوجه-بیشفعالی که به کلینیک توان‌بخشی ذهن‌آرا در شهر تهران مراجعه کرده بودند، به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایشی (تمرینات ادراکی-حرکتی) و (تمرینات مقاومتی-تعادلی) و گروه کنترل جایگزین شدند. برای غربالگری و جمعآوری دادهها از پرسش‌نامه کانرز والدین (1998) و سیاهة رفتاری کودکان (CBCL) (2001) استفاده شد و نتایج با روش تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شد. نتایج نشان داد که تأثیر تمرینات ادراکی–حرکتی و مقاومتی-تعادلی بر کاهش اختلالات رفتاری کودکان دچار نقص توجه-بیشفعالی معنادار بود (0.001> P)، اما براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، بین دو گروه آزمایشی در کاهش اختلالات رفتاری تفاوت معنادار وجود نداشت ( 0.005
