摘要：هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسة اثر سه روش تمرینی اگزرگیم و راه‌رفتن روی تردمیل بر کارکرد جسمانی (تعادل و قدرت عضلانی پاها) مرتبط با سقوط در سالمندان بود. شرکت‌کنندگان 60 نفر از سالمندان 60 تا 70 سالة شهر شیراز بودند که سابقة زمین‌خوردن و بازی اگزرگیم نداشتند و به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان فرم رضایت‌نامة مبنی‌بر شرکت در پژوهش را براساس استانداردهای پژوهشی پژوهشکدة تربیت‌بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم تکمیل کردند. پس از انجام پیش‌آزمون، شرکت‌کنندگان به چهار گروه همسان تقسیم شدند: گروه اگزرگیم انفرادی، گروه اگزرگیم گروهی، گروه اگزرگیم شناختی و گروه تردمیل. مدت دوره چهار هفته و هر هفته سه جلسة تمرینی مجزا بود. از آزمون‌تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) برای تحلیل داده‌ها استفاده شد و سطح معناداری آلفای 05/0 درنظر گرفته شد. ننایج نشان داد که شرکت‌کنندگان هر چهار گروه در آزمون‌های تعادل فولرتون و برخاستن و نشستن پیشرفت داشتند (0.05> P)؛ اگرچه گروه اگزرگیم شناختی در قدرت عضلانی پاها تفاوت معناداری را نشان ندادند (0.05 < P). مقایسة بین گروه‌ها نشان داد که تفاوت معناداری در تعادل فولرتون وجود نداشت؛ اگرچه گروه تمرین‌های گروهی امتیازهای بیشتری را کسب کردند. در آزمون برخاستن و نشستنن نیز تفاوت معناداری مشاهده نشد و گروه اگزرگیم انفرادی امتیازهای بیشتری را کسب کردند. براساس نتایج پژوهش، افراد غیرفعال سالمند می‌توانند به‌منظور بهبود تعادل و پیشگیری از خطر سقوط از تمرین‌های گام‌برداری اگزرگیم سود ببرند.
