摘要：مقدمه: کیفیت زندگی نسبت به وضعیت سلامت یا بیماری جایگاه ویژهای برای سیاستگذاران و متخصصان مراقبتهای بهداشتی دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی مدل بسط‌یافته کیفیت زندگی وابسته به سلامت در بیماران عروق کرونری قلب بود. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری است. از تمام بیماران عروق کرونری قلب مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهر تهران و کرج 650 نفر با روش در دسترس انتخاب و به پرسشنامه ادراک بیماری، پرسشنامه کیفیت زندگی، مقیاس خودمدیریتی، مقیاس بهزیستی هیجانی، پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی ریف، پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز و مقیاس کیفیت زندگی وابسته به‌سلامت در بیماران عروق کرونری پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج نشان داد مدل توسعه داده‌شده ویلسون از برازش مطلوبی برخوردار است؛ یعنی با افزوده شدن خودمدیریتی و بهزیستی روان‌شناختی، اجتماعی و هیجانی میتوان این مدل را برای تبیین کیفیت زندگی پذیرفت. بااین‌حال نسبت به مدل اولیه شاخصهای بهزیستی به علت چند همخطی و روابط چندگانه بالا به‌عنوان یک سازه تحت عنوان بهزیستی جامع باید در نظر گرفته شود. همچنین خودمدیریتی میتواند تبیین‌کننده بهزیستی جامع باشد. نتیجه‌گیری: خودمدیریتی و شاخصهای مثبتنگر بهزیستی میتواند در فرایند شکلگیری کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در بیماران عروق کرونری نقش ویژهای داشته باشد.
关键词：کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی;خودمدیریتی;بهزیستی;بیماری عروق کرونری قلب
