摘要：Prema pravilima fudbalske igre jednu ekipu čini 11 igrača na terenu (od kojih je jedan golman) i koji se prema aktivnostima i položaju na terenu definišu kao odbrambeni igrači, manevarski i igrači napadači. Takođe, u odnosu na poziciju na terenu i na zadatke koji proizilaze iz tih pozicija, igrači jednog tima mogu se klasifikovati i na centralne, bočne, defanzivne i ofanzivne igrače. Analiza primene pojedinih tehničkih elemenata u fudbalu, u zavisnosti od pozicije igrača u timu, predstavlja osnovu prilikom planiranja i operacionalizacije metodike treninga i obučavanja svake profesionalne fudbalske ekipe. Rezultati sprovedenog istraživanja dobijeni su na grupnom uzorku ispitanika gde se pristupilo prikupljanju podataka svih aktivnosti sa loptom, svakog fudbalera posebno, koji su podeljeni na 5 subuzoraka: centralni defanzivni (CD), bočni defanzivni (BD), defanzivni manevarski (DM), ofanzivni manevarski (OM) i napadači (N). Protokol posmatranja je primenjen za svaku utakmicu posebno i za svakog igrača posebno. Posmatrano je ukupno 5 varijabli: udarci po lopti, primanja lopte, driblinzi, oduzimanja lopte i vođenje lopte. Na osnovu dobijenih rezultata zaključuje se da najveći broj udaraca po lopti i primanja lopte primenjuju defanzivni manevarski, dok oduzimanja lopte, kao element tehnike, koriste najviše defanzivni igrači. Najveći broj driblinga izvode ofanzivni manevarski fudbaleri, kojima se prepušta odgovornost i kreacija u fazi napada, tako što dužom kontrolom lopte putem vođenja i driblinga, stvaraju višak igrača na određenom delu terena. Ofanzivni manevarski i igrači napadači znatno manje učestvuju u defanzivnim aktivnostima svoje ekipe.
