摘要：Struktura takmičarske aktivnosti (i na planu tehnike) predstavlja osnovu prilikom planiranja i operacionalizacije metodike treninga i obučavanja svake profesionalne fudbalske ekipe. Rezultati sprovedenog istraživanja dobijeni su na grupnom uzorku ispitanika koji su činile četiri reprezentacije, učesnice završnice Svetskog prvenstva u Nemačkoj 2006. godine - Italija, Francuska, Nemačka i Portugal. U obradu i diskusiju dobijenih rezultata ušlo je celokupno trajanje svake analizirane utakmice, kada je lopta bila u igri. Protokol posmatranja (pripremljen za ovo istraživanje) je korišćen za svaku utakmicu posebno, i za svakog igrača posebno. Na osnovu klasifikacije tehnike fudbalske igre, posmatrano je ukupno 42 varijable svrstane u ukupno 5 grupa tehničkih elemenata: udarci po lopti (15 varijabli - elemenata), primanja lopte (12 varijabli - elemenata), fintirajući pokreti i driblinzi (11 varijabli - elemenata), oduzimanje lopte (3 varijable - elementa) i vođenje lopte. Rezultati istraživanja pokazali su da su udarci po lopti dominantan tehnički element fudbalske igre (425), kao i to da se driblinzi i fintirajući pokreti veoma retko primenjuju (16.5). Udarci unutrašnjom stranom stopala su daleko najzastupljeniji, a izdvajaju se još i udarci unutrašnjom stranom hrpta stopala, kao i udarci po lopti glavom. Od udaraca glavom veoma je važno istaći udarac odskokom sa jedne noge, pošto se najviše primenjuje. Primanja lopte su drugi element tehnike po zastupljenosti i koristi se prosečno 292 puta po utakmici. Najčešće se koristi prijem unutrašnjom stranom stopala kotrljajućih lopti, dok je sledeći po zastupljenosti prijem visokih lopti na principu amortizacije unutrašnjom stranom stopala, kao i primanje lopte grudima. Tehnički element oduzimanje lopte najviše se pojavljuje u obliku oduzimanja unutrašnjom stranom stopala. Vrednost prilaza problematici fudbalske igre na ovakav način, ogleda se u primeni dobijenih rezultata direktno u praksi.
关键词：struktura ; takmičarska aktivnost ; fudbal ; tehnika
