摘要：Poznato je da je porodica najvažniji faktor u procesu socijalizacije mladih usmerene na pripremu za uspešno integrisanje u društvo. Među ostalim faktorima socijalizaciji, sport se izdvaja kao najmoćniji agens, a njegovi vaspitni potencijali i uticaji su uglavnom pozitivni i usklađeni sa osnovnim vrednosnim normama društva. Savremena porodica je odavno uočila vaspitne potencijale sporta i zato ga koristi kao moćno sredstvo za promociju svojih vaspitnih ciljeva. Naše istraživanje izvedeno je na uzorku od 413 mladih selekcionisanih sportista Srbije učesnika sportskog kampa "Karataš 2004-, sa namerom da potpunije rasvetlimo uticaj roditelja na sportsku aktivnost dece. Imajući u vidu rezultate dosadašnjih istraživanja, pretpostavili smo da je uticaj porodice na formiranje potrebe za bavljenjem sportom, na prirodu i stepen angažovanja, orijentaciju na postignuće u sportu, ključan. Dobijeni rezultati pokazuju da je rezidencijalni status ove populacije u celini povoljan, a najveći broj mladih sportista Srbije živi u gradskim sredinama (85.7% u gradu; 13.3% u selu), u potpunim porodicama (95.0%) sa roditeljima koji imaju više i visoko obrazovanje (54.5% očeva i 53.1% majki) Detaljnija analiza otkriva da je odnos roditelja prema sportu pozitivniji što je njihov ekonomski status povoljniji, a obrazovni nivo viši. Oko 96.6% anketiranih sportista izjavljuje da roditelji podržavaju njihovo bavljenje sportom, da ih podstiču i ohrabruju i da im uporedo sa ekonomskom pružaju snažnu psihološku podršku. Podaci govore da među roditeljima sa povoljnim socioekonomskim statusom nema onih koji izražavaju odbojnost ili ravnodušnost prema sportskoj aktivnosti svoje dece. Procenat ravnodušnih i negativno orijentisanih roditelja prema sportskoj aktivnosti svoje dece gotovo je zanemarljiv (5.1% majki i 4.3% očeva).
关键词：porodica ; uloga roditelja ; sportska aktivnost ; mladi
