摘要：Öz İslâm’ın ilk dönemlerinden itibaren uygulanagelen hukukî işlemlerin yazıya geçirilmesi faaliyeti, ilerleyen dönemlerde müstakil bir ilim dalının konusu haline gelmiştir. “İlm-i şürût” olarak isimlendirilen bu ilim dalı ile ilgili hicrî üçüncü yüzyıldan itibaren müstakil eserler yazılmaya başlanmış, bu konuda geniş bir literatür oluşmuştur. Telif edilen bu eserlerden biri de Ğureru’ş-Şürût ve Dürerü’s-Sümût adlı eserdir. VIII/XIV. yüzyılda Harezm Cürcâniyyesi’nde (Gürgenç) Celâleddin el-İmâdî tarafından telif edilen Ğureru’ş-Şürût klasik dönem Hanefi şürût literatürünün son örneklerinden biridir. Bu makalede Celâleddin el-İmâdî ve Ğurerü’ş-Şürût ve Dürerü’s-Sümût adlı eseri tanıtılacaktır
