摘要：İki yıldan beri tıp eğitimimizde basit model ve mankenler kullanmaktayız. Bu uygulamada yer alan eğiticiler ve eğitim süreci katılan öğrenciler tarafından değerlendirildi. İlk yıl gönüllü ikinci yıl ise zorunlu olarak bu uygulamaya katılan öğrencilerin değerlendirmeleri karşılaştırıldı. Sonuçlar memnuniyet verici ve en düşük memnuniyet düzeyi uygulamaya kısmen katılıyorum şeklinde oldu. Eğitim süresi, içeriği, konuların düzenlenmesi ve dağıtımı ile eğiticilerin bilgi, beceri ve tutumları, aktif katılıma imkan sağlayan ortam ve fiziksel koşullar; öğrenciler tarafından olumlu değerlendirildi. Yeterliliğe bağlı öğrenme amacına ulaşabilmek için beceri eğitimi veren eğiticilerin bu konuda eğitimi yanında; eğitimde kullanılan simülatör (anatomik ve klinik modeller) başına düşen öğrenci sayısının azaltılması ile birlikte uygulama sayısının artırılması gerektiğini düşünüyoruz. Ancak kursa zorunlu olarak katılan grubun gönüllü katılımcılara oranla öğrenilenleri daha sonra kullanmak ve öğrendikleriyle kendilerini daha yeterli hissetmek açısından anlamlı olarak daha düşük puan verdikleri gözlendi.
